سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ارزیابی آلودگی آبهای زیرزمینی محدوده شهر کرمان

Publish Year: 1389
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 223

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JESJ-36-56_006

Index date: 2 January 2023

ارزیابی آلودگی آبهای زیرزمینی محدوده شهر کرمان abstract

در این مقاله، آلودگی آبهای زیرزمینی محدوده شهر کرمان در اثر فلزات سنگین، املاح حاصل از سازندهای زمین شناسی منطقه و فعالیت های انسانی بررسی شد. نمونه برداری از ۴۳ چاه پمپاژ در منطقه صورت پذیرفت و غلظت فلزات سنگین (Pb, Cu, Zn, Cd, Cr, Mn)، یون های اصلی ( Na+ ، Ca۲+ ، Mg۲+ ، Cl- ، SO۴۲- و HCO۳ –) و یون NO۳- به علاوه TDS، EC، TH وpH با جذب اتمی کوره گرافیتی، تیتراسیون و پتانسیومتری در آنها سنجش شد. این غلظت ها با عیار های استاندارد آب آشامیدنی و کشاورزی مقایسه شد. غلظت اکثر املاح عناصر جزئی و یون های اصلی افزایش چشمگیری در زیر شهر کرمان نشان دادند. نقشه های هم غلظت فلزات سنگین و یون های اصلی در آبهای زیرزمینی محدوده مورد مطالعه نشان داد غلظت عناصر جزئی سمی از جمله سرب، کادمیوم، کروم و منگنز در مرکز شهر بالاتر از حد مجاز آبهای آشامیدنی است که دلیل آن بر اساس ضرایب همبستگی برای عناصر سرب و کروم و منگنز آلودگی های انسانی و عنصر کادمیوم سازندهای زمین شناسی خاص موجود در منطقه است. همچنین غلظت برخی املاح مانند سولفات و نیترات در مرکز شهر از حد مجاز آبهای آشامیدنی فراتر رفته که در اثر آلودگی ناشی از فاضلاب شهری و سازندهای تبخیری موجود در زیر شهر کرمان است. غلظت عناصر مس و روی آلودگی چندانی در محدوده شهر کرمان نشان ندادند. شایان ذکر است که اکثر خاکهای کرمان حاوی مقادیر زیادی کانی های رسی و pH قلیایی بوده که باعث کاهش تحرک عناصر سمی و پاکسازی طبیعی محیط زیست شهری کرمان می شوند.

ارزیابی آلودگی آبهای زیرزمینی محدوده شهر کرمان Keywords:

ارزیابی آلودگی آبهای زیرزمینی محدوده شهر کرمان authors

رضا حسن زاده

کارشناس ارشد زمین شناسی زیست محیطی. دانشگاه شهید باهنر کرمان.–مرکز بین المللی علوم، تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی

احمد عباس نژاد

استادیار بخش زمین شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

محمد علی حمزه

کارشناس ارشد زمین شناسی زیست محیطی، کارشناس موسسه ملی اقیانوس شناسی