ارزیابی فرایند نیتریفیکاسیون درتصفیه فاضلابهای شور توسط راکتور هیبریدی و مقایسه آن با لجن فعال متداول

حذف آمونیاک از فاضلاب در شرایط هوازی طی فرایند نیتریفیکاسیون اهمیت بسزایی دارد .این فرایند مخصوصا در فاضلابهای شور طی فرایند متداول لجن فعال اهمیت دو چندان پیدا میکند چرا که به دلیل افزایش نیروی شناوری و خروج لجن از راکتور سن لجن مناسب تامین نمی گردد . لذا این مطالعه برای بررسی مشکل مربوطه و ارائه راه حل های مناسب دو راکتور لجن فعال متداول و هیبریدی طراحی و بهره برداری شد و نتایج آنها مقایسه گردید .شیوه کار به این صورت بود که پس از ساخت پایلوت مورد نظر، از فاضلاب خانگی واقعی بهره گرفته شد سپس متغیرهای COD ، هدایت الکتریکی کل املاح محلول وpH مورد بررسی قرار گرفتند . برای تعیین کارآیی راکتورهای مورد مطالعه در فرآیند نیتریفیکاسیون سه سطح آمونیاک(۱۷ ،۳۰ و ۴۵ میلی گرم بر لیتر) و سه نرخ هوای ورودی(۷۳/۰،۸۳/۰ و ۹۱/۰ لیتر بر دقیقه ) و همچنین سه زمان ماند هیدرولیکی(۵،۴،۳ ساعت ) در نظر گرفته شد. آزمایشات لازم در دو راکتور انجام گرفت و نتایج نشان دادند که با افزایش زمان ماند و غلظت اکسیژن محلول راکتور هیبریدی نیتریفیکاسیون بهتری را انجام می دهد و غلظت اکسیژن محلول در این راکتور در مقایسه با راکتور متداول به مراتب بیشتر می باشد.

Keywords:

تصفیه فاضلاب , فاضلاب شور , نیتریفیکاسیون , رشد هیبریدی