پیش بینی روند تغییرات و توسعه شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای چندزمانه و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر بجنورد)

رشد سریع جمعیت و افزایش فعالیت های بشر منجر به بهره برداری ناپایدار منابع و کاهش سریع در ذخایر طبیعی زمین می شود. در این مطالعه از تصاویر ماهواره ای لندست سنجنده ETM+ و OLI (سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۸ و ۲۰۱۵ ) جهت تهیه ی نقشه کاربری اراضی استفاده شد. با توجه به هدف مطالعه ۳ کاربری مناطق مسکونی، پوشش گیاهی و زمین های بایر تعریف شد. افزایش و کاهش ،تغییر خالص ، مناطق بدون تغییر و انتقال ین دو نقشه کاربری ارزیابی شدند. بر این اساس آن با استفاده از نقشه های سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۸ نقشه کاربری اراضی در سال ۲۰۱۵ با روش زنجیره مارکف پیش بینی شد و نقشه پیش بینی شده با نقشه واقعی این سال مقایسه گردید. ازکاپای استاندارد برای بررسی صحت مدل سازی استفاده شد و با مقداری بالای ۸۰ درستی آن تایید شد. در مطالعه حاضر، بررسی روند کلی تغییرات در بازه زمانی ۱۴ ساله یعنی سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۵ نشان می دهد در تحلیل در این دوره، تبدیل سایر کاربری ها به طبقه مسکونی ۸ درصد (۱۲۰۳ هکتار)، پوشش گیاهی به بایر ۷۳۷ هکتار و بایر به پوشش گیاهی ۵۵۴ هکتار بوده است. در فاصله ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵، گسترش و توسعه مناطق مسکونی این روند با سرعت بیشتری ادامه داشت.

Keywords:

Land Change Modeler (LCM) , Urban Growth , multi layer perceptron algorithm of artificial neural (MLP) , transition potential , Markov Chain