تاثیر تکرار ریتمیک مفاهیم انتزاعی " شکر گزاری و عدم ابراز خشم " بر پیشرفت یادگیری مهارتهای اخلاقی در دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر۱۴ تا ۱۸ سال

تثبیت آموزش هدفمند مهارتهای زندگی در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر از دغدغه های بسیار مهم مربیان در بخش آموزش و پرورش است. هدف از این پژوهش یافتن راه های مناسب تر انتقال مفاهیم انتزاعی و تثبیت آن در حافظه این کودکان تا تبدیل شدن آن به عادات عملکردی و خلقی می باشد. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه ۳۰ نفره از دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر در سنین ۱۴ تا ۱۸ سال در مرکز نگهداری از کودکان و نوجوانان دختر کم توان ذهنی کلبه مهر شهر ورامین انجام شد. به این منظور ، ۳۰ نفراز دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر در محدوده سنی بین ۱۴ تا ۱۸ سال به صورتتصادفی انتخاب و پس از مشاهده و ثبت رفتار آنان در دو موضوع شکر گزاری و ابراز خشم به مدت یک هفته، در یک برنامه منظم یک ماهه، هفته ای سه بار و هر بار به مدت نیم ساعت مورد آموزش ریتمیک دو مفهوم انتزاعی قرار گرفتند و سپس عملکرد گروه آزمون مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که بهبود عملکرد دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر که در پیش آزمون۶/۳۰ بود در مشاهده نهایی به ۸/۶۳ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد. .(p<۰/۰۰۱) با توجه به موثر بودن تکرار ریتمیک بر بهبود آموزش در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر و تاثیر آن بر عملکرد پیشنهاد می شود در آموزش مفاهیم انتزاعی به آنان از نظم، ریتم و آوا استفاده شود.

Keywords:

آموزش ریتمیک , مفاهیم انتزاعی , مهارت های زندگی , کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر