بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز بود. این تحقیق از نوع کابردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه تحقیق کلیه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز می باشند که باتوجه به هدف پژوهش از روش هدفمند تعداد ۲۰ نفر در گروه ازمایش و ۲۰ نفر در گروه کنترل انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل بسته آموزشی مهارتهای ارتباطی یونسف (۲۰۰۴)، پرسشنامه خشم نواکو((۱۹۸۶، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) و پرسشنامه تکانشگری ارنست بارت و همکاران (۲۰۰۴) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی مثبت بر میزان خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز تاثیر مثبت و معناداری دارد(.(sig<۰/۰۵ در این ارتباط آموزش مهارت های ارتباطی مثبت ۰/۲۵۹ درصد تغییرات خشم،۰/۷۱۷ درصد تغییرات فکر پرخاشگرانه، ۰/۵۴۸ تغییرات رفتار پرخاشگرانه، ۰/۸۰۴ درصد تغییرات احساس پرخاشگرانه، ۰/۶۱۴ درصد تغییرات تنظیم هیجان، ۰/۷۴۹ درصد کاهش سرکوبی، ۰/۷۱۹ درصد افزایش ارزیابی مجدد، ۰/۸۰۲ درصد تغییرات تنظیم هیجان،۰/۸۰۲ درصد تغییرات تکانشگری توجهی، ۰/۵۶۷ تغییرات تکانشگری حرکتی و ۰/۷۷۸ درصد تغییرات تکانشگری بی برنامگی نوجوانان دختر تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان سقز را تبیین می کند. بنابراین جهت بهبود و کنترل خشم، تنظیم هیجان و کنترل تکانه نوجوانان دختر می توان از برنامه های آموزشی مهارت های ارتباطی مثبت بهره گرفت.

Keywords:

مهارت های ارتباطی مثبت , خشم , تنظیم هیجان , کنترل تکانه.