رابطه انگیزش تحصیلی و راهبردهای خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان قرچک

پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین انگیزش تحصیلی و راهبردهای خودتنظیمی پیش­بینی کننده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان قرچک بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان قرچک بوده که حدودا ۱۴۰۰ نفر بودند.حجم نمونه مورد پژوهش بر اساس جدول مورگان ۳۰۰ نفر می­باشد که به شیوه خوشه­ای و سپس تصادفی اقدام به انتخاب نمونه شد. روش پژوهش حاضر، روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود، و جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه انگیزش تحصیلی (AMS) ۲۸ سوالی و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی (پینتریج ودی روت) ۴۴ سوالی استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از آزمون رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد بین انگیزش تحصیلی و راهبردهای خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد و بین مولفه­های انگیزش درونی، انگیزش بیرونی و بی انگیزشی با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد.

Keywords:

Educational Motivation , Self –regulatory strategies , academic achievement , Senior high school