مهار زیستی بیماری پوسیدگی طوقه برنج با استفاده از برخی قارچ های آنتاگونیست

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 227

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBIOCO-8-1_005

تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1401

Abstract:

بیماری پوسیدگی طوقه برنج با عامل Fusarium fujikuroi از بیماری­های مهم برنج در دنیا و ایران می باشد که مدیریت تلفیقی آن با روش­های مختلف اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش به منظور دستیابی به جدایه­های آنتاگونیست قارچی مناسب برای مهار زیستی این بیماری، اثر چهار جدایه از Trichoderma spp. و سه جدایه از Aspergillus spp .، روی قارچ بیمارگرF. fujikuroi با استفاده از روش­های کشت متقابل، کشت روی اسلاید، متابولیت­های فرار و متابولیت­های غیرفرار در آزمایشگاه بررسی شد. نتایج تحقیق نشان داد که در کشت متقابل جدایه T. harzianum با ۸۱/۸۱ درصد موثرترین جدایه در مهار رشد میسلیومی بیمارگربود. در روش متابولیت­های فرار، جدایه­هایT. harzianum  و T. virens، با ۳۳/۷۳ درصد موثرترین جدایه­ها در مهار رشد میسلیومی F. fujikuroi بودند. در روش متابولیت­های غیرفرار، جدایه­های A. awamori، T. viride وT. koningi بیشترین درصد مهار F. fujikuroi را از خود نشان دادند. در روش کشت روی اسلاید تمامی جدایه­های متعلق به Trichoderma  و Aspergillus در مهار بیمارگر موفق بودند. این جدایه­های قارچی روی گیاه برنج در شرایط گلخانه مایه­زنی شدند. تمامی قارچ­های مایه­زنی شده قادر به کاهش شدت بیماری در گیاهان تیمار شدهبودندکه جدایه­هایT. harzianum و T. virens به­ترتیببا کاهش شدت بیماری به میزان ۸۳ و ۷۹ درصد موثرترین قارچ­ها در بررسی­های گلخانه ای بودند. همچنین به کارگیری همه جدایه­های مورد مطالعه در گلخانه موجب افزایش ارتفاع، وزن تر و وزن خشک اندام هوایی و ریشه در حضور قارچ عامل بیماری در مقایسه با شاهد بیمار گردید. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین تیمارها تفاوت معنی­دار قارچ­های مورد استفاده در مطالعات گلخانه ای به جز در صفت وزن خشک را نشان داد. با توجه به نتایج به­دست آمده از بررسی­های بیوکنترل در آزمایشگاه و گلخانه، جدایه­هایT. harzianum، T. virens و T. viride موثرترین آنتاگونیست­هادر کنترل بیماری پوسیدگی طوقه برنج بودند.

Authors

محمدرضا صفری مطلق

گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

حکیمه روشنی

گروه گیاه پزشکی، موسسه آموزش عالی دیلمان، لاهیجان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Abdollahzadeh, J., Mohammadi Golpteh, A. & Rouhani, H. ۲۰۰۶. Investigation ...
  • Akrami, M. & Ibrahimev, M. ۲۰۱۰. Evaluation of different combination ...
  • Amirsadeghi, S., Sharifi Tehrani, A. & Hedjaroud, G.A. ۱۹۹۲. Effects ...
  • Bertrand, P.F. & Gottwald, T.R. ۱۹۹۷. Evaluation of fungicides for ...
  • Bissett, J. ۱۹۸۴. A revision of the genus Trichoderma. I. ...
  • Carvalho, D.D.C., Junior, M.L., Martins, I, Inglis, P.W. & Mello, ...
  • de Hoog, G.S., Guarro, J., Gene, J. & Figueras, M.J. ...
  • de Melo,I.S. & Faull, J.L. ۲۰۰۰. Parasitism of Rhizoctonia solani ...
  • Hajipoor Bagheri, A., Sohani, M.M., Hassani, S.H., Babaiezad, V. & ...
  • Horsfall, J.G. & Barratt, R.W. ۱۹۴۵. An improved grading system ...
  • Howell, C.R., ۲۰۰۳. Mechanisms employed by Trichoderma species in the ...
  • Idan, A.A.,Sijam, K., Kadir, J., Rashid, T.S., Alwa, H. K. ...
  • Javris, W.R. & Shoemaker, R.A. ۱۹۷۸. Taxonomic status of Fusarium ...
  • Kato, A., Taiji, M., Kana, N., Hideaki, T. & Tuhru, ...
  • Khodaei, A., Arzanlou, M. & Babai Ahari, A. ۲۰۱۲. Inhibitory ...
  • Lopes, F.C. ۲۰۱۱. Production of Proteolytic Enzymes by a Keratin–Degrading ...
  • Manimegalai, V., Ambikapathy, V. & Panneerselvam, A. ۲۰۱۱. Biological control ...
  • Matićb, S., Spadaro, D., Garibaldia, A. & Gullino, M.L. ۲۰۱۴. ...
  • Menzies, J.G. ۱۹۹۳.Astrainof Trichoderma viride pathogenic to germinating seedlings of ...
  • Miyake. T., Kato, A., Tateishi, H. & Arie, T. ۲۰۱۲. ...
  • Ng, L.C., Ngadin, A., Azhari, M. & Zahari, N.A. ۲۰۱۵. ...
  • Niknejad Kazempour, M., Pedramfar, H. & Ellahinia, A. ۲۰۰۲. Evaluation ...
  • Padasht Dehkaee, F. ۲۰۰۱. Final report on the identification of ...
  • Padasht Dehkaee, F., Mansouri Jahaee, Sh. & Rouhani, H. ۲۰۰۴. ...
  • Papavizas, G.C. ۱۹۸۵. Trichoderma and Gliocladium biology, ecology and the ...
  • Peyghami, E. ۱۹۹۱. Investigation of the possibility of biological control ...
  • Radwan, M.B., Fadel, A.M. & Mohammad, I.A.M. ۲۰۰۶. Biological control ...
  • Ramesh, N.K. Naeimi, S., Rezaee, S. & Fotouhifar, K.B. ۲۰۲۰.Biological ...
  • Safari Motlagh, M.R., Padasht Dehkaee, F. & Hedjaroud, G.A. ۲۰۰۵. ...
  • Singleton, L., Mmihail, J.D. & Rush, C.M. ۱۹۹۲. Methods for ...
  • Sivakumar, D., Wilson Wijeratnam, R.S., Wijesundera, R.L.C., Marikar, F.M.T. & ...
  • Sun, S.K. & Snyder, W.C. ۱۹۸۱.The Bakanae disease of the ...
  • Vakili, D. & Okkhovat, M. ۱۹۹۷. Rice, planting, holding and ...
  • Weindling, R. ۱۹۳۲. Trichoderma lignorumas a parasite of other fungi. ...
  • White, T.J., Bruns, T., Lee, S. & Taylor, J.V. ۱۹۹۰. ...
  • Zhong, S. & Steffenson, B.J. ۲۰۰۱. Virulence and molecular diversity ...
  • نمایش کامل مراجع