رابطه سبکهای فرزندپروری با بهزیستی روانی و خودمراقبتی در نوجوانان ۱۴ تا ۱۷ سال شهرستان بویراحمد (استان کهگیلویه و بویراحمد)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های فرزندپروری با بهزیستی روانی و خودمراقبتی در نوجوانان ۱۴ تا ۱۷ سال بود. ماهیت روش این تحقیق بر اساس نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری مطاله حاضر تمامی دانش آموزان دختر و پسر شهرستان بویراحمد استان کهگیلویه و بویراحمد بود که محقق با استفاده از روش نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای تعدا ۳۴۴ دانش آموز را انتخاب و پرسشنامه های سبکهای فرزندپروری بامریند ( (۱۹۷۳، بهزیستی روانی ریف (۱۹۸۲) و پرسشنامه مراقبت از خود را بین آنها توزیع کرد. داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها حاکی از آن بود که رابطه معناداری بین سبک های فرزند پروری و بهزیستی روانی وجود ندارد و نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، سبک اقدار منطقی میتواند بهزیستی روانی را به طور معنی داری پیشبینی کند. همچنین بین رابطه معناداری بین سبک های فرزند پروری و خودمراقبتی وجود نداشت و از میان سبک های فرزندپروری، سبک اقتدار منطقی میتواند خودمراقبتی را به طور مثبت و معنی داری پیشبینی کند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که برنامه مناسب آموزش سبکهای فرزندپروری با تاکید بر سبک فرزند پروری اقتدار منطقی میتواند در برنامه های آموزش خانواده مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

بهزیستی روانی , سبک های فرزندپروری , خودمراقبتی