تحلیل گونه های واژگانی- نحوی بیان آینده در زبان فارسی زیر تاثیرعوامل اجتماعی
Publish place: Language and linguistics، Vol: 8، Issue: 16
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 116
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LSI-8-16_006
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر عوامل سن، جنسیت، سطح تحصیلی و سطح اقتصادی/ اجتماعی گوینده و نیز درجه رسمیت موقعیت گفتمان بر بیان آینده در گفتار فارسی است. بدین منظور داده های لازم جهت تحقیق به صورتیادداشت های میدانی از گفت و گوی روزمره افراد گردآورییان گر آینده بود جمع آوریی و تحلی شوندگان برآمد ایشان زمان آینده را در گفت وگوهای روزمره خود به نه گونه واژگانی- نحوی ابراز می داشتند: حال استمراری، حال ساده، خواه(د) + فعل، می خواه(م) + فعل، مضارع التزامی، گذشته ساده، دار(یم) + فعل، قراره + التزامی، دار(م) می رو(م) + فعل. نتاییین گونه واژگانی- نحوی بیان آینده در گفتار مشاهده شوندگان بود و بییان آینده را به خود اختصاص می داد. اییه گروه ها اعم از سن، جنسیت، تحصیلات و سطح اقتصادی/ اجتماعی به عنوان الگوی غالب شناخته شد. میی واژگانی- نحوی دیگرنیز در هر گروه اجتماعی و زیرگروه های آن محاسبه و مقایسه گردید.
Keywords:
Authors
رضا غفارثمر
دانشگاه تربیت مدرس
الهام یزدان مهر
دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :