واکاوی فرصت ها و چالش های مناسبات ایران با کشورهای منطقه بالکان(مطالعه موردی: آلبانی)

امروزه بخشی از معادلات بین الملل بر پاشنه قدرت نرم می چرخد؛ مبتنی بر این شیوه قدرت، شرط نخست دیپلماسی فعال و تقویت مناسبات، شناخت دقیق از ظرفیت های مشترک و تعارضات محیط بازی است. در همین راستا از جمله کشورهایی که از حیث ژئوپلیتیک همواره در کانون توجه بازیگران مختلف قرار داشته؛ آلبانی است. چنانچه جمهوری اسلامی ایران نیز از سالیان نه چندان دور رابطه دیپلماتیک با این کشور را آغاز کرده؛ منتهی این مناسبات از فراز و نشیب زیادی برخوردار بوده است. در همین خصوص پژوهش کنونی مبتنی بر شیوه توصیفی- تحلیلی و با استناد به منابع معتبر کتابخانه ای در تلاش است به این سوال پاسخ دهد که مهم ترین فرصت ها و چالش های جمهوری اسلامی ایران جهت مناسبات پایدار با آلبانی چیست؟ یافته ها حاکی از این دارند که حضور علویان، نفوذ زبان و ادبیات فارسی و.. بخشی از کاتالیزورهای فرهنگی ایران در جهت تقویت مناسبات با آلبانی محسوب می شوند؛ منتهی چالش هایی از قبیل عدم اولویت ایران در روابط خارجی آلبانی، استقرار کمپ مجاهدین خلق، محوریت سکولاریسم در دیدگاه دولت-ملت آلبانی و...موجب گردیده که ظرفیت های مشترک فرهنگی به ورطه فراموشی سپرده شوند. در همین راستا به نظر می رسد بهترین نسخه جهت تقویت معادلات با این کشور استفاده از کاتالیزورها با محوریت دیپلماسی فرهنگی است.

Keywords:

روابط خارجی , قدرت نرم , بالکان , آلبانی , دیپلماسی فرهنگی , بکتاشیه , علویان