نقش میانجی خودپنداره در رابطه بین کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره اول دبیرستان: یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف: عملکرد تحصیلی و عوامل موثر بر آن به عنوان یکی از متغیرهای محوری و اساسی در آموزش و پرورش همواره مورد توجه محققان و روان شناسان بوده است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی خودپنداره در رابطه بین کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره اول دبیرستان سمیرم بود. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر، نمونه های مورد بررسی ۲۷۲ نفر از دانش آموزان دختر مدارس دوره اول دبیرستان شهر سمیرم در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش، مقیاس نقائص کارکردهای اجرایی نوجوانان Barkly، آزمون حافظه کاری Wechsler ، پرسش نامه عملکرد تحصیلی  Pham و Taylor و پرسش نامه خودپنداره تحصیلی  Yesen Chenرا تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی Pearson، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین کارکردهای اجرایی و عملکرد تحصیلی، خودپنداره و حافظه کاری به ترتیب برابر با ۳۱/۶۳، ۲۹/۱۸۱، ۲/۴۷ و ۴۵/۹ با انحراف استاندارد ۷۱/۶، ۶۱/۴، ۸۹/۳ و ۳۴/۴ به دست آمد. نتایج نشان داد خودپنداره در رابطه کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره اول دبیرستان سمیرم نقش میانجی دارد. هم چنین، نتایج نشان داد که خودپنداره، کارکردهای اجرایی و حافظه کاری می تواند عملکرد تحصیلی را پیش بینی کند (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: با توجه به نقش میانجی خودپنداره در رابطه با کارکردهای اجرایی و ظرفیت حافظه کاری پیشنهاد می گردد در جهت بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. واژه های کلیدی: خودپنداره، کارکردهای اجرایی، حافظه کاری، عملکرد تحصیلی، دانش آموز

Keywords:

Self-concept , Executive functions , Working memory , Academic performance , Student , خودپنداره , کارکردهای اجرایی , حافظه کاری , عملکرد تحصیلی , دانش آموز