فنای کلی در مقابل معشوق باقی در دوبیتی های باباطاهر عریان همدانی

درباره احوال و آثار و مشرب فکری و اعتقادی باباطاهر، عارف و شاعر ایرانی قرن پنجم ، پژوهش های بسیار انجام گرفته و نظرهای مختلف ایراد شده است . هدف این مقاله ، نگاهی به دیدگاههای فناطلبانه او در قالب دوبیتی ها و چگونگی بیان اندیشه های اوست . فنا از اساسی ترین مراحل سلوک است و آن انی ف شدن حالت بشریت عبد درجهت ربانیت و فنای صفات بشری در صفات الهی حق است . دوبیتی های باباطاهر ساده و دلنشین اما نغز و پرمغز و پر از احساسات از دل برآمده است . از تامل در دوبیتی های او چنین حاصل آمد که در اندیشه وحدت وجودی باباطاهر نیز، تمام عالم تجلی یک حقیقت است و چنین تفکری به دست نمی آید مگر با فنای کلی و استغراق در وجود معشوق که پس از طی مراحل سیر و سلوک دست یافتنی است .

Keywords:

باباطاهر , دوبیتی , فنای کلی , معشوق باقی , وحدت وجود.