بایستگی حفاظت از محیط زیست فضای ماورای جو؛ مطابق حقوق بین الملل فضایی

در سالهای اخیر، پیشرفت های شگرفی در علوم گوناگون از جمله علوم فضایی صورت گرفته است . ساخت انواع فضاپیماها و ارسال ماهوارهها و تلسکوپهای توسعه یافته به فضا از جمله این پیشرفت ها می باشد. اتحاد جماهیر شوروی (سابق )، نخستین فضاپیما را با نام اسپوتنیک به فضا پرتاپ نمود که ارسال آن به فضا سبب نوعی رقابت بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی (سابق ) در اواخر دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ شد و در زمان فرود آپولو روی ماه، این رقابت به اوج خود رسید. در سالهای اخیر، برخی کشورها از جمله فرانسه ، چین ، انگلستان، کانادا و ایران نیز در صنعت هوا و فضا پیشرفت کردهاند. پیوندهای اجتماعی جدیدی که بر اثر پیشرفت علوم فضایی صورت گرفته با جهانی که ناشناخته بوده، پیوند خوردهاست و بر همین بنیان، رشته جدیدی در علم حقوق مورد نیاز می باشد تا این پیوند را تنظیم نماید و بر آن حاکم شود. پروفسور روسو معتقد می باشد که می توان این رشته جدید را حقوق فضا یا حقوق کیهانی نامید. آلودگی های پیرامون فضا از آلودگی محیط زیست در زمین ، پیچیدهتر می باشد اما کمتر مورد توجه هواداران محیط زیست و مردم عادی قرار گرفته است . با توجه به اهمیت این موضوع که ارتباط میان محیط زیست زمین و محیط فضا به گونه ای می باشد که هر نوع خسارت، آسیب و آلودگی فضا ممکن است به زمین سرایت کند، در این مقاله به بررسی آلایندههای پیرامون فضا و منابعی که جهت حفاظت از محیط زیست فضا در حقوق بین الملل وجود دارند، و بیان چند راهکار در زمینه حفاظت از محیط زیست فضای ماورای جو، پرداخته شده است .

Keywords:

فضای ماورای جو , محیط زیست , حقوق بین الملل فضایی , آلاینده های پیرامون فضا