چالش های حقوق محیط زیست و هوای پاک

محیط زیست از دیرباز و از زمانی که انسان ادامه ی حیات خود و نسل آینده ی خود را در خطر نابودی دید و وابستگی بیش از اندازه ی آن را به محیط زیست درک کرد، مورد توجه قرار گرفت و اولین بار در کنفرانس ها و مجامع بین المللی مورد بحث و بررسی قرار گرفت . در ایران نیز از سال ۱۳۳۵ به مسائل محیط زیستی پرداخته شد و با تصویب برنامه های پنج ساله توسعه و اصل ۵۰ قانون اساسی بیشتر و تخصصی تر به مبحث محیط زیست در ایران و حفظ و بقای محیط زیست پرداخته شد. در ادامه نیز قوانین دائمی و خاص مرتبط با محیط زیست کشور به تصویب رسید از جمله قانون نحوه ی جلوگیری از آلودگی هوا و قانون حفاظت و بهره برداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران و قانون مدیریت پسماند و غیره... در برنامه های پنج ساله توسعه یک سری نقض ها و خلاءهایی وجود داشت که ضمن تکرار مصوبه های هر برنامه در برنامه بعدی بازهم مواردی از آن ها اجرا نمی شد که ضعف قوای اجرایی کشور و نظارتی آن را در حوزه محیط زیست می رساند. برنامه های توسعه ضمن بهره مندی از پیشرفت نسبی همواره با چالش هایی نیز مواجه بوده که به شرح آتی مطمح نظر نویسندگان این مقاله است . با بهرهگیری از روش کتابخانه ای و تبیین ونقد و ارزیابی قوانین و مقررات به نحو مشروح مشخص می شود که محیط زیست در ایران یک وظیفه و تکلیف بر عهده ی تک تک افراد جامعه می باشد و افراد عادی و اشخاص حقوق خصوصی بایستی بدون اینکه مستقیما ذی نفع باشند از تخریب و آلودگی محیط زیست به روشهای مختلف جلوگیری نمایند و فعالیت های اقتصادی نیز تا حدی مجاز می باشند که برای محیط زیست آلاینده نباشند و یا آن را تخریب نکند،فی الواقع توجه قانونگذار و به رسمیت شناختن محیط زیست در قانون اساسی کشور نقطه عطف بسیار مهمی در حوزه محیط زیست می باشد که در ادامه به طور مفصل در این پژوهش به آن پرداخته می شود.

Keywords:

محیط زیست , چالش محیط زیست , برنامه توسعه پایدار , هوای پاک