بررسی ارتباط خودمدیریتی با شدت سر درد، کیفیت زندگی و فعالیت جسمانی کودکان مبتلا به میگرن

سابقه و هدف: میگرن، یک بیماری مزمن و شایع ترین نوع سر درد ناتوان کننده در کودکان است. هدف مطالعه ی حاضر، تعیین ارتباط خودمدیریتی با شدت سر درد، کیفیت زندگی و فعالیت جسمانی کودکان مبتلا به میگرن بود. مواد و روش ها: در این بررسی مقطعی،۲۰۰ کودک مبتلا به میگرن مزمن مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان بعثت و کلینیک امام خمینی شهر همدان در سال های ۱۳۹۸-۱۴۰۰ مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه های اطلاعات جمعیت شناختی، مراحل دگرگونی درد، بررسی تاثیر سر درد، کیفیت زندگی Kindle و فعالیت جسمانی بود. آزمون آنالیز واریانس و همبستگی Pearson جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنی داری (۰/۰۵ > P) بود. یافته ها: آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بین میانگین نمرات خودمدیریتی سر درد و طول مدت حملات میگرن بر حسب شدت سر درد، اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد. بین نمره ی شدت سر درد با کیفیت زندگی و تعداد علائم سر درد میگرنی ارتباط مستقیم و معنی دار (۰/۰۵ > P) و با تعداد حملات میگرن در ماه ارتباط معکوس و معنی داری (۰/۰۱ > P) وجود داشت. بین میانگین تعداد حملات میگرن در ماه و شدت سر درد، اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (۰/۰۱ > P). نتیجه گیری: خودمدیریتی با شدت سر درد، کیفیت زندگی و فعالیت جسمانی ارتباطی نداشت اما، سر درد شدید موجب کاهش کیفیت زندگی و کاهش تعداد علائم و افزایش تعداد حملات میگرن در ماه شد.

بررسی ارتباط خودمدیریتی با شدت سر درد، کیفیت زندگی و فعالیت جسمانی کودکان مبتلا به میگرن Keywords:

Migraine , Self-management , Quality of life , Physical activity , Children , میگرن , خودمدیریتی , کیفیت زندگی , فعالیت جسمانی , کودکان