رابطه خوش بینی تحصیلی معلمان با بکارگیری روشهای فعال تدریس در مدارس ابتدایی شهرستان بناب

هدف تحقیق تبیین رابطه خوش بینی تحصیلی معلمان با بکارگیری روشهای فعال تدریس در مدارس ابتدایی شهرستان بناب در سال تحصلی ۹۶-۱۳۹۵ میباشد. جامعه آماری معلمان مدارس ابتدایی آموزش و پرورش شهرستان بناب می باشد که تعداد آنها ۴۸۹ نفر بود. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۲۱۵ نفر برآورد و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه خوش بینی تحصیلی بیرد و هوی  و پرسشنامه محقق ساخته بکارگیری روشهای تدریس فعال می باشد که پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ ۷۲/۰ و ۸۷/۰  محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری آزمون کولموگروف اسمیرنوف و همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج بیانگر آن است که بین خوش بینی تحصیلی معلمان با به کارگیری روشهای فعال تدریس و تمامی ابعاد آن (بجز بعد روش تدریس غیر مستقیم) در سطح مدارس ابتدایی شهرستان بناب رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

خوش بینی تحصیلی , روش تدریس , تدریس فعال , مدارس ابتدایی