تاثیر تکرار فعالیت های گفتاری زبان انگلیسی با استفاده از تکنیک ۴/۳/۲ بر روانی و صحت گفتار دانش آموزان تیزهوش خراسان جنوبی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تکرار فعالیت های گفتاری زبان انگلیسی با استفاده از تکنیک ۴/۳/۲ بر روانی و صحت گفتار دانش آموزان تیزهوش بود. دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در پایه هشتم مدارس تیزهوشان استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. از این میان تعداد ۲۲ دانش آموز دختر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانش آموزان در کلاس زبان انگلیسی خود طی ۱۲ جلسه در معرض تکرار فعالیت های گفتاری منطبق با کتاب درسی به صورت زمان دار با استفاده از تکنیک ۴/۳/۲ قرار گرفتند. مقیاس سنجش روانی گفتار تعداد واژه بیان شده در هر دقیقه و تعداد مکث اتفاق افتاده در هر ۱۰۰ کلمه بود و برای سنجش صحت کلام از شمارش تعداد خطاهای واژگانی و دستوری اتفاق افتاده در هر ۱۰۰ کلمه استفاده شد. نتایج نشان داد که تکرار فعالیت های گفتاری با استفاده از تکنیک ۴/۳/۲ بر روانی گفتار دانش آموزان تاثیر مثبت و معنی داری داشته است، این در حالی است که صحت گفتار آنان از این مداخله تاثیر نپذیرفته است و تغییر معنی داری در آن روی نداده است. نتایج پژوهش حاضر میتواند راه گشای طراحان دوره ها و محتوای آموزشی، معلمان و مدرسان زبان انگلیسی در راستای انتخاب و استفاده هوشمندانه از تکنیک ۴/۳/۲ برای پرورش هر چه بیشتر روانی کلام زبان آموزان باشد.

Keywords:

تکرار , فعالیت های گفتاری , تکنیک ۴/۳/۲ , روانی گفتار , صحت گفتار