تاثیر آموزش مهارت های معنوی بر کیفیت زندگی مراقبان خانوادگی بیماران تحت درمان با همودیالیز

سابقه و هدف: مسئولیت و نگرانی های مراقبان بیماران همودیالیزی کیفیت زندگی آنان را مختل می کند. ازآنجاکه معنویت به عنوان یکی از ابعاد وجودی انسان نقش مهمی در توانایی مقابله با استرس دارد، هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش برنامه های معنوی بر کیفیت زندگی مراقبان بیماران تحت همودیالیز است. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای از نوع مقایسه قبل و بعد از مداخله، بدون گروه کنترل روی ۳۰ مراقب خانوادگی بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به مرکز دیالیز شهرستان طبس در سال ۱۳۹۹ انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب شدند. مداخله شامل آموزش مهارت های معنوی بود که ۷ جلسه ۴۵ تا ۶۰ دقیقه ای، هفته ای یک بار به صورت گروه های ۶ نفره و به شیوه سخنرانی و بحث گروهی انجام شد. پرسش نامه روا و پایای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مراقبان خانوادگی بیماران تحت همودیالیز قبل و بعد از مداخله توسط واحدهای پژوهش تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: بین کیفیت زندگی کلی و بعد تشویش های ذهنی قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معناداری وجود داشت (۰.۰۵>P ). این تفاوت در ابعاد بار مراقبتی، تعارض، خودشکوفایی و درک مثبت از خود معنادار نبود (۰.۰۵کیفیت زندگی مراقبان بیماران تحت همودیالیز تاثیر مثبتی دارد. لذا با گنجاندن برنامه آموزش مهارت های معنوی برای مراقبان بیماران می توان کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد.

Keywords:

Caregivers , Hemodialysis , Quality of Life , Spirituality , کیفیت زندگی , مراقبان , معنویت , همودیالیز