تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری خودکارآمدی بندورا بر رفتار شیردهی مادر به نوزاد نارس: یک مطالعه نیمه تجربی

هدف تغذیه با شیرمادر یکی از مهم ترین عوامل در تامین سلامت نوزادان نارس است. خودکارآمدی مادر عاملی مهم در شروع و تداوم شیردهی نوزاد با شیر مادر است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی براساس نظریه خودکاآمدی بندورا بر رفتار شیردهی مادر به نوزاد نارس انجام شد.  روش ها این مطالعه از نوع مداخله ای نیمه تجربی است که در سال ۱۳۹۹ با مشارکت ۸۲ مادر دارای نوزاد نارس با روش نمونه گیری دردسترس و سپس تخصیص به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۴۱ نفر) انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، ابزار خودکارآمدی والدینی بارنس و چک لیست مشاهده ای رفتار شیردهی مادر تکمیل شد. مداخله آموزشی در گروه آزمایش براساس ۴ منبع اطلاعاتی ارائه شده توسط بندورا و طی ۴ جلسه آموزشی ۴۵ تا ۶۰ دقیقه ای، ۴ روز قبل از ترخیص به صورت تک نفره اجرا شد. همچنین پرسش نامه ها در روز ترخیص و ۱ هفته پس از ترخیص مجددا تکمیل شدند. داده ها با آمارهای توصیفی (جدول، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی زوج و تی مستقل) در نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها میانگین سن مادر در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۲۹/۶ و ۲۸/۲ سال بود. میزان خودکارآمدی مادر قبل از مداخله در ۲ گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنا داری نداشتند (۰/۳۷=P). اما میزان خودکارآمدی مادر پس از آموزش، افزایش پیدا کرده بود (۰/۰۰۱=P). همچنین نمره رفتار شیردهی مادر پس از آموزش در ۲ گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری داشتند، به طوری که این نمره در گروه آزمایش بسیار بیشتر از گروه کنترل بوده است. نتیجه گیری در مطالعه حاضر، آموزش سبب افزایش میزان خودکارآمدی مادران شده است که با در نظر داشتن اهمیت خودکارآمدی بالای مادران در مراقبت از شیرخوار، آموزش مادران نوزادان نارس در مراقبت از شیرخوار ضروری به نظر می رسد

تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری خودکارآمدی بندورا بر رفتار شیردهی مادر به نوزاد نارس: یک مطالعه نیمه تجربی Keywords:

Bandura’s theory , Premature infant , Education , تئوری بندورا , نوزاد نارس , آموزش