اثر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سطح سرمی استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد سلول های بتای پانکراس در مردان دارای اضافه وزن: یک کارآزمایی بالینی

چکیده زمینه و هدف: از آنجایی که استئوکلسین در تحریک ترشح انسولین از سلول های ­بتای پانکراس نقش اساسی دارد، بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر تمرین هوازی و­ مقاومتی بر سطوح استئوکلسین، مقاومت انسولینی و عملکرد ­سلول های­ بتای مردان دارای اضافه وزن انجام شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که تابستان ۱۳۹۷ در شهرستان اهر اجرا گردید،۴۰ مرد دارای اضافه وزن انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (۱۴نفر) تمرین هوازی (۱۳نفر) و تمرین مقاومتی (۱۳نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی ۸ هفته (۳جلسه در هفته) با شدت۶۰ تا ۸۵­ درصد حداکثر­ ضربان قلب و تمرین مقاومتی ۸ هفته (۳جلسه در­ هفته) با ۵۵ تا ۷۵ درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. نمونه خونی آزمودنی­ها قبل و بعد از ۸ هفته تمرین جهت ارزیابی استئوکلسین، انسولین و گلوکز­خون به صورت ناشتا اخذ­ گردید. داده ها به وسیله آزمون t زوجی و ANOVA یک­طرفه آنالیز شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد که سطح استئوکلسین پس از ۸ هفته تمرین هوازی (۰۰۱/۰=P) و مقاومتی (۰۰۱/۰>P) افزایش معنی­داری دارد. مقاومت انسولینی درگروه تمرین هوازی (۰۰۱/۰>P) و مقاومتی (۰۰۴/۰=P)، انسولین در تمرین هوازی (۰۰۱/۰>P) و مقاومتی (۰۰۱/۰=P) نسبت به مقادیر پایه­کاهش معنی­داری داشت. در حالی که سطوح استئوکلسین، انسولین، مقاومت انسولینی درگروه هوازی نسبت به گروه­ مقاومتی تفاوت معنی­داری نداشت (۰۵/۰مقاومت انسولینی می­باشند که می­توانند از بروز چاقی و عوارض آن پیش گیری ­نمایند. واژه های کلیدی: استئوکلسین، مقاومت انسولینی، تمرین هوازی و مقاومتی، مردان جوان، اضافه وزن

Keywords:

Osteocalcin , Insulin resistance , Pancreas B-cell , Aerobic and Resistance exercises , Young Men , Overweight , استئوکلسین , مقاومت انسولینی , تمرین هوازی و مقاومتی , مردان جوان , اضافه وزن