بررسی وضعیت سلامت روان در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵

چکیده زمینه و هدف: بهداشت روانی نقش مهمی در تضمین پویایی و کارآمدی هر جامعه ایفاء می کند. از طرفی دانشجویان پزشکی ضمن داشتن مشکلات سایر دانشجویان، فشارهای روحی و روانی محیط بیمارستان، برخورد با مسائل و مشکلات بیماران را نیز دارند و به همین دلیل بیشتر از سایر دانشجویان در خطر از دست دادن سلامت روانی هستند، لذا این مطالعه با هدف بررسی وضعیت سلامت روان در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵ انجام گرفت. مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی ۲۰۰ نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان به روش تصادفی انتخاب و اطلاعات لازم از طریق تکمیل پرسشنامه SCL۹۰ (Symptom Check List) جمع آوری شد و با استفاده از آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس یک­طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی دانشجویان ۷/۱±۹/۲۲ سال بود. از میان نمونه ها ۱۰۲ نفر (۳/۵۱%) مرد و ۹۷ نفر (۷/۸۴%) زن بودند. هم­چنین از بین افراد مورد مطالعه ۱۶۵ نفر (۹/۸۲%) مجرد و ۳۴ نفر (۱/۱۷%) متاهل بودند. میانگین کل نمره سلامت روان ۳۴/۵۶±۹۷/۷۹ بود. هم­چنین متغیرهایی مانند سن، جنس، وضعیت تاهل در نمره سلامت روان دانشجویان تاثیر معنی داری نداشت (۰۵/۰سلامت روان در دانشجویانی که مشکلات مالی و یا تغییر در عادات خواب داشته اند به طور معنی داری بیشتر از دانشجویانی که این موارد را نداشته اند بوده است (۰۵/۰>p). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج، هر چند که اکثریت دانشجویان فاقد اختلال روانی می باشند اما در عین حال استرسورهای متعددی سلامت روانی آنها را تهدید می کند. لذا فراهم کردن امکان مشاوره و تغییر شرایط حاکم بر محیط های آموزشی شاید بتواند نقش موثری در بهبود بهداشت روانی دانشجویان پزشکی داشته باشد.  واژه­های کلیدی: سلامت روان، دانشجویان پزشکی، عوامل موثر

Keywords:

Mental health , Medical students , Effective factors , سلامت روان , دانشجویان پزشکی , عوامل موثر