تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر پلاسمایی آنزیم پاراکسوناز-۱ و لیپید هیدروپراکسید در موش های نر دیابتی شده تحت تیمار با جلبک کلرلا

چکیده زمینه و هدف: ورزش هوازی و مصرف مکمل کلرلا جهت کنترل شاخص های فشار اکسایشی و هم چنین مقادیر پاراکسوناز-۱ در بیماران دیابتی از اهمیت فراوانی برخوردار است. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر هشت هفته تمرین هوازی بر مقادیر پلاسمایی پاراکسوناز-۱ و لیپید هیدروپراکسید در موش های نر دیابتی شده تحت تیمار با جلبک کلرلا می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی می باشد. ۵۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به ۵ گروه ۱۰ تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه دیابتی شده، گروه دیابتی شده همراه با دریافت مکمل (کلرلا)، گروه دیابتی شده همراه با تمرین و گروه دیابتی شده توام (مکمل+تمرین). تمرین و دریافت مکمل به مدت ۸ هفته پس از القاء دیابت ادامه یافت. در پایان هفته هشتم سطوح پاراکسوناز-۱ و لیپید هیدروپراکسیداز اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey استفاده شد. یافته ها: در بین گروه ها از نظر مقدار پاراکسوناز-۱ تفاوت معنی دار مشاهده شد (۰۰۱/۰P=). در مقایسه بین گروه کلرلا با ورزش (۰۰۱/۰P=) و کلرلا با توام (۰۰۱/۰P=) و هم چنین ورزش با توام (۰۰۷/۰P=) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد. هم چنین در بین گروه ها از نظر مقدار لیپید هیدروپراکسید نیز تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰P=)، به طوری که بین گروه کلرلا با تمرین (۰۰۵/۰P=) و گروه توام (۰۰۱/۰P=) و گروه تمرین با گروه توام (۰۲۹/۰P=) نیز تفاوت معنی داری مشاهده شد، به نحوی که پاراکسوناز-۱ در گروه توام افزایش بیشتر داشت. نتیجه گیری: هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف کلرلا می تواند باعث کاهش قابل ملاحظه لیپید هیدروپراکسید و افزایش پاراکسوناز-۱ در رت های مبتلا به دیابت شود، هر چند پروتکل جداگانه آنها نیز می تواند مفید می باشد. واژ های کلیدی: دیابت، ورزش هوازی، جلبک کلرلا، پاراکسوناز-۱، لیپید هیدروپراکسید، موش صحرایی

Keywords:

Diabetes , Aerobic exercise , Algae chlorella , Paraoxonase-۱ , Lipid hydroperoxide , Rat , دیابت , ورزش هوازی , جلبک کلرلا , پاراکسوناز-۱ , لیپید هیدروپراکسید , موش صحرایی