بررسی ساختار ژنتیکی ماهی شوورت Sillago sp. در سواحل هرمزگان با بکارگیری نشانگر ریزماهواره

در این بررسی ۵ جایگاه ریزماهواره ای(Ssi۲۵, Ssi۶۲, Ssi۳۷, Ssi۶۰, Ssi۲۳) با استفاده از ۶۸ نمونه در میان دو جمعیت بندر لنگه(۳۷ نمونه ) و میناب (۳۱ نمونه) در سواحل استان هرمزگان مورد پژوهش قرار گرفت. استخراج DNA با استفاده از روش اصلاح شده CTAB انجام شد. تعداد آللهای مشاهده شده ۱۷- ۵ با میانگین آللی۴/۸ بود . مقادیر هتروزیگوسیتی مشاهده شده (۷۹۲/۰>Ho> ۱۱۵/۰)و هتروزیگوسیتی مورد انتظار (۹۰۲/۰> He> ۵۹۸/۰) براورد شد. فاصله ژنتیکی و شباهت ژنتیکی بر پایه Nei به ترتیب۵۲۰/۰ و ۵۹۵/۰ بدست آمد،که نشان میدهد شباهت و فاصله بین نمونه های میناب و بندرلنگه در حد جنس است . در هر دو ایستگاه مورد بررسی ، در بیشتر جایگاه ها انحراف معنی داری(۰۰۱/۰P<) از تعادل هاردی- واینبرگ دیده شد. بر پایه آزمون AMOVA میزان FST معنی دار(۰۰۱/۰ P=) و در حد متوسطی میان نمونه های میناب و بندرلنگه معنی دار براورد گردید و جریان ژنی ۹۰/۳ محاسبه شد . بر پایه داده های بدست آمده از این بررسی، علیرغم فاصله کم میان دو منطقه مورد بررسی ، احتمالا دو جمعیت متمایز ژنتیکی در بندرلنگه و میناب وجود دارد که میتواند در مدیریت این ذخایر مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

شوورت ماهیان , ریزماهواره , ژنتیک جمعیت , هرمزگان , خلیج فارس