Lethal and sublethal effects of endosulfan, imidacloprid and indoxacarb on first instar larvae of Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae) under laboratory conditions
Publish place: Journal of Entomological Society of Iran، Vol: 28، Issue: 2
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 87
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-28-2_006
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
Abstract:
بال توری سبز یکی از دشمنان طبیعی مهم است که در گلخانه برای کنترل آفات حشره ای استفاده شده و در اغلب سامانه های کشاورزی فعال است. بنابراین، بررسی اثرات کشندگی و زیرکشندگی حشره کش ها روی این شکارگر مفید خواهد بود. سمیت حشره کش های اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب روی لاروهای سن اول بال توری سبزChrysoperla carnea (Stephens) در آزمایشگاه بررسی شد. از روش زیست سنجی تماس با باقی مانده در ظروف پتری شیشه ای استفاده گردید. مقادیر LC۵۰ برآورد شده برای اندوسولفان، ایمیداکلوپرید و ایندوکساکارب به ترتیب ۲۵۱، ۶/۲۴ و ۱۳۳ میلی گرم ماده ی موثر در میلی لیتر بودند. در بین حشره کش ها، ایمیداکلوپرید سمی ترین ترکیب برای لاروهای سن اول بال توری بود. برای ارزیابی اثرات غیرکشندگی، لاروهای سن اول با LC۲۵ هر حشره کش تیمار شدند. سپس این اثرات به روش جدول زیستی باروری برآورد گردید. بنابر نتایج تجزیه ی واریانس، در ارتباط با دوره ی نشو و نمای لارو سن اول بین شاهد و تیمارها تفاوت معنی داری بود، اما بین حشره کش های مختلف این اختلاف معنی دار نبود. دروه ی نشو و نمای سنین دو و سه لاروی، شفیرگی، طول عمر حشرات کامل نر و ماده، نسبت جنسی و باروری حشرات کامل تحت تاثیر قرار نگرفتند. فقط نرخ خالص تولید مثل (R۰) به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت. تفاوت معنی داری بین تیمارها در سایر پارامترهای جدول زندگی شامل: نرخ ناخالص تولید مثل (GRR) ، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)، میانگین زمان تولید نسل (T)، زمان دوبرابر شدن نسل (DT) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) مشاهده نشد. بالاترین و پایین ترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت ۱۷۸/۰ و ۱۶۹/۰ بود که به ترتیب در شاهد و تیمار ایندوکساکارب مشاهده گردید. بنابر نتایج به دست آمده، ایمیداکلوپرید سمیت ترین حشره کش مورد آزمایش روی لاروهای سن اول بود و ایندوکساکارب و اندوسولفان به ترتیب در مکان های بعدی قرار داشتند. اگر نتایج مشابهی در موقعیت مزرعه ای به دست آید، این حشره کش ها ممکن است کاندیدهای مناسبی برای برنامه های مدیریت تلفیقی آفات باشند.
Keywords:
Chrysoperla carnea , اثرات غیرکشندگی , نرخ ذاتی افزایش جمعیت , جدول زیستی باروری , اندوسولفان , ایمیداکلوپرید , ایندوکساکارب