ارزیابی فنی و اقتصادی آبیاری با لوله های کم فشار (هیدروفلوم) و مقایسه آن با آبیاری سنتی و بارانی

کمبود و کاهش تدریجی منابع آب با کیفیت مناسب، از مهمترین عوامل محدودکننده تولیدات کشاورزی در ایران به شمار می رود و از این رو استفاده بهینه از منابع آب و افزایش کارایی مصرف آب از ضروریات بخش کشاورزی محسوب می شود.  در این خصوص به کارگیری سامانه های آبیاری کم فشار از جمله هیدروفلوم به­ عنوان گزینه ایبه­جای روش های سنتی قابل توصیه است.  این تحقیق، با هدفارزیابی و مقایسه توزیع آب با استفاده از هیدروفلوم با روش های سنتی و بارانی انجام شد.  مزارعی در دشت کبودرآهنگ همدان که تحت کشت سیب­زمینی بودند انتخاب و این تحقیق در آنها اجرا گردید.  حجم آب مصرفی در طول فصل زراعی، عملکرد محصول، و رطوبت خاک قبل و بعد از آبیاری اندازه­گیری و کارایی مصرف آب ارزیابیشد.  نتایج نشان دادکهتلفات آب در مزارعی که با استفاده از هیدروفلوم آبیاری می شوند، به­صورت نفوذ عمقی ولی در مزارعبا سیستمآبیاری سنتی به­ صورت رواناب و نفوذ عمقی است.  رواناب سطحی در دو روش توزیع سنتی و هیدروفلوم به­ ترتیب حدود ۸/۲۵ و ۱۵ درصد برآورد شد.  راندمان پتانسیل کاربرد، راندمان کاربرد چارک پایین، یکنواختی توزیع، و ضریب یکنواختی کریستین سن در روش هیدروفلوم به ­ترتیب ۵۰، ۲/۴۸، ۲/۷۹، و۷۷درصد به دست آمد.  این شاخص­ها در روش سنتی به ترتیب ۸/۴۴، ۹/۳۴، ۶۵/۸۷، و ۱/۸۹ درصدو در روش بارانی به­ ترتیب ۶/۵۷، ۵۶، ۳/۷۰، ۶/۷۶برآورد شد.  کارایی مصرف آب به روش سنتی،هیدروفلوم و بارانی به ­ترتیب ۲/۱،۴/۲ و ۲/۳ کیلوگرم به ازای هر متر مکعب آب تخمین زده شد.  توزیع آب با استفاده از هیدروفلوم با کاهش ۲۱ درصد حجم آب مصرفی و افزایش ۱۰۰ درصدی کارایی مصرف آب نسبت به روش سنتی همراه بود.  در توزیع آب با هیدروفلوم، درآمد کشاورز ۳۹۳۷۶۶۰۰ ریال در هکتار نسبت به روش سنتی بالاتر است.  همچنین نتایج نشان داد که نسبت سود به هزینه در روش هیدروفلوم ۶ است.