اثربخشی مداخله شناختی رفتاری خانواده محور بر رضایتمندی زوجیت و تعامل والدکودک مادران دارای کودک با نشانگان بالینی اختلال وسواسی جبری

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بهبود نشانگان کودک مبتلا به اختلال وسواسی جبری، روابط بین والدین و کودک، و رضایتمندی زوجیت والدین با کمک مداخله شناختی رفتاری خانواده محور انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر، مطالعهای نیمهتجربی همراه با انتخاب تصادفی ﺁزمودنی ها در دو گروه ﺁزمایش و کنترل، به همراه پیشﺁزمون پسﺁزمون است. جامعه پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان ۹ تا ۱۲ ساله شاغل به تحصیل در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۵ شهر تهران بودند که به دلیل مشکلات وسواسی جبری به مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره مراجعه کرده بودند و از میان آنان ۲۸ نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. مادران پرسش نامه های "مقیاس اضطراب اسپنس" (فرم والد)، "پرسش نامه ارتباط والد- فرزند" و "پرسش نامه رضایتمندی همسران افروز "(فرم کوتاه) و کودکان مقیاس اضطراب اسپنس(فرم کودک) را در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند.برنامه مداخله به طور کلی در ۲۲ جلسه؛ ۸ جلسه گروهی برای مادران، ۸ جلسه بازی درمانی انفرادی برای کودک و ۲ جلسه اختصاصی برای هر خانواده به شیوه شناختی رفتاری برگزار شد. نتایج: تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که برنامه مداخله شناختی رفتاری خانواده محور در بهبود رضایتمندی زوجیت و تعامل والد کودک و همچنین کاهش اضطراب کودک موثر بوده است (۰۱/۰p<). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که برنامه مداخله شناختی رفتاری خانواده محور منجر به بهبود روابط والدین و کودک مبتلا به اختلال وسواسی جبری و رضایتمندی زوجیت و کاهش اضطراب این کودکان و والدین می گردد.

Keywords:

Obsessive Compulsive Disorder , Family-Based Intervention , Marital Satisfaction , Cognitive Behavior , Play Therapy , اختلال وسواسی جبری , مداخله خانواده محور , رضایتمندی زوجیت , شناختی رفتاری , بازی درمانی