ارتباط جو خودمحور و تکلیف محور در کلاس ورزش با انواع مختلف انگیزش در دانش آموزان دختر نوجوان: رویکردی بر نظریه های خودمختاری و هدف پیشرفت

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین جو انگیزشی ادراک شده و پیوستار انگیزش در دانش آموزان دختر نوجوان بود. این پژوهش به روش توصیفی و همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه استان آذربایجان شرقی بود که ۲۲۱ نفر به عنوان نمونه تحقیق به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های تنظیم رفتار ورزشی و فضای انگیزشی ادراک شده در ورزش استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جو انگیزشی و عدم انگیزه ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین بین جو خودمحور و انگیزه بیرونی و تنظیم درون فکنی شده و نیز بین جو تکلیف محور و انگیزه درونی و تنظیم شناسایی شده رابطه معناداری مشاهده شد. به عبارتی در جو تکلیف محور و جو خود محور هر دو در مدل مورد استفاده ۶ درصد از تغیرات تنظیم بیرونی را، ۲ درصد از تغییرات تنظیم متمایل درونی، ۱۴ درصد از تغییرات تنظیم شناسایی شده، ۱۲ درصد انگیزهدرونی و ۱۱ درصد عدم انگیزه را بدرستی پیش بینی می کنند. بر این اساس و به صورت کلی می توان گفت جو انگیزشی ادراک شده عاملی مهم و پیش بینی کننده نوع انگیزه به وجودآمده برای انجام ورزش در دانش آموزان دختر نوجوان است.

Keywords:

پیوستار انگیزش , جو تکلیف محور , جو خودمحور , ورزش