ارتباط سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکاران جانباز و معلول استان اصفهان

هدف پژوش حاضر بررسی ارتباط بین سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکاران جانباز و معلول استان اصفهان در سال ۱۴۰۰ بود. روش این تحقیق توصیفی و ازنوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مربیان ورزشکاران جانباز ومعلول بودند که تعداد کل آنها به طوردقیق مشخص نبود لذا از طریق فرمول آماری کوکران تعداد ۲۷۴ نفر از آنها به عنوان نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای از رشته های دوو میدانی، والیبال نشسته و بسکتبال با ویلچر انتخاب شدند، و پرسشنامه های استاندارد مقیاس سبک رهبری در ورزش ورضایتمندی ورزشکار را تکمیل کردند. پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش با ۴۳ سوال، پنج بعد سبک رهبری مربیان شامل: سبک آموزش وتمرین، دموکراتیک، آمرانه، حمایت اجتماعی وبازخورد مثبت، و پرسشنامه رضایتمندی ورزشکار با ۱۴ سوال، رضایت ورزشکاران درخصوص سبکهای رهبری مربیان را اندازه گیری می کند. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ازمون الفای کرونباخ به ترتیب ۰/۹۰ و ۰/۹۲ بدست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. یافته ها نشان داد که از دیدگاه ورزشکاران، مربیان بیشتر سبکهای آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی دموکراتیک را استفاده می کنند به علاوه، درمیان ابعاد رضایتمندی ورزشکار، رضایت از رفتارو برقراری ارتباط و تعامل مربی اولویت اول دارد، و پس از آن رضایت از تمرین و آموزش، عملکرد تیمی و عملکرد فردی قرار دارد. در مجموع، نتایج پژوهش نشان می دهد متغیرهای سبک رهبری مربیان و رضایتمندی ورزشکاران ارتباط مثبت و معناداری دارند. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده، مربیان میتوانند با بهره مندی از سبک رهبری مطلوب باعث افزایش رضایتمندی ورزشکاران و در نهایت بهبود عملکرد آنها و دستیابی به اهداف مدنظر شوند.

ارتباط سبک رهبری مربیان با رضایتمندی ورزشکاران جانباز و معلول استان اصفهان Keywords:

سبک رهبری , رضایتمندی , ورزشکار , جانبازان ومعلولین , اصفهان