برآوردی از میزان اثربخشی آموزش مجازی از نگاه دانشجویاندر زمان همه گیری کووید ۱۹

در چند سال اخیر به دلیل همه گیری بیماری کووید ۱۹، آموزش در دانشگاه ها و موسسات آموزشی به صورت مجازی و یا ترکیبی از آموزش های حضوری و مجازی در حال انجام بوده است. نگرانی های ناشی از به خطر افتادن سلامت جامعه باعث شده که بخش اعظمی از آموزش به صورت مجازی تغییر یابد، اما از آنجایی که برای ایجاد این تغییر و حرکت سریع و شتابزده به سوی آموزش مجازی، زمان کافی جهت بررسی مزایا و معایب این تغییرات وجود نداشته است، لذا لزوم بررسی در خصوص کارایی و نقاط ضعف و قوت احتمالی این نوع آموزش، بیش از پیش احساس می شود. از آنجایی که یکی از عوامل موثر در فرآیند یاددهی و یادگیری، دانشجویان حاضر در آموزش، می باشند نظرات آنان می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی آموزش مجازی و مایسه آن با آموزش حضوری ملاک عمل قرار گیرد. از این رو از طریق پرسشنامه، نظرات دانشجویانی که در طی این سال ها از آموزش مجازی استفاده نموده اند، در قالب پاسخ به سوالات، گردآوری شد و داده های بدست آمده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در نهایت نیز، از آن برای برآورد نظرات جامعه آماری استفاده گردید. نتایج بررسی ها نشان می دهد که برای ارتقاء سطح این نوع آموزش، باید ارتباطات متقابل بین فراگیران و مدرسین، همچنین ارتباط متقابل بین فراگیران با یکدیگر، کیفیت ارزیابی میزان یادگیری و مشکلات مربوط به زیر ساخت های سخت افزاری و نرم افزارهای مربوطه، مورد بازنگری مجدد قرار گیرند. اگرچه برآورد شاخص میانگین امتیاز وزندار دانشجویان در حد خوب (متناسب با رتبه بندی ضعیف، متوسط و خوب) برآورد گردید اما مشخص شد که، این شاخص در زیر گروه های جنسیتی (مرد و زن)، سنی و مقطع تحصیلی با هم متفاوت است

Keywords:

آموزش مجازی , یاددهی و یادگیری , برآورد , شاخص