بررسی فرسودگی شغلی دستیاران تخصص بیماری های کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران بر اساس پرسش نامه ماسلاچ در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹.

زمینه و هدف: بخش عمده‎ی زندگی هر فرد، صرف اشتغال به کار می‎شود. فرسودگی شغلی یک نشانه‎ی روان شناختی، پاسخ ممتد به فشارهای مزمن فردی و عاطفی موجود در محیط کار است. رزیدنت‎ها به علل متعدد در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند که سبب کاهش در کیفیت ارائه خدمات میشود.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی، بر روی ۵۷ نفر از رزیدنت‎های کودکان در دانشگاه تهران انجام شد. پرسشنامه‎ی فارسی شده‎ی ماسالاچ جهت تعیین میزان و شدت فرسودگی شغلی مورد استفاده قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‎ها ابتدا با استفاده از روش‎های مبتنی بر آمار توصیفی شامل میانگین ± انحراف معیار مقادیر نمرات فرسودگی شغلی استفاده شد.یافته ها: میانگین شدت فرسودگی شغلی رزیدنت‎های کودکان ۵۵.۴۵ هم چنین میانگین فراوانی فرسودگی شغلی رزیدنت‎های کودکان ۶۲.۱ می‎باشد. در این مطالعه میان شدت و فراوانی فرسودگی شغلی با سن، وضعیت تاهل، سابقهی کاری ارتباط معنیداری یافت نشد. ولی بین شدت فرسودگی عاطفی با تعداد روز کار در هفته ارتباط معنیداری یافت شد. بین فراوانی فرسودگی عاطفی با محل سکونت خانواده ارتباط معنی‎دار یافت شد. بین شدت تهی شدن از ویژگی‎های شخصیتی و داشتن فرزند نیز ارتباط معنی‎دار یافت شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، فرسودگی شغلی در رزیدنت‎های کودکان در دانشگاه تهران در عدم موفقیت فردی از لحاظ فراوانی شدید و از لحاظ شدت میزان متوسط را نشان داده، در حالی که این متغیر در ابعاد فرسودگی عاطفی شدت کم و فراوانی متوسط و مسخ شخصیت شدت کم و فراوانی کم را گزارش کرده است. پیشنهاد می‎شود که تعدیل روزهای کاری هفتگی رزیدنت‎ها با افزایش جذب رزیدنت ها و انتخاب دانشگاه محل تحصیل رزیدنت نزدیک خانواده خود در اولویت انتخاب رشته-محل قرار گیرد.

Keywords:

رزیدنت کودکان , فرسودگی شغلی , , رضایت فردی.