بهبود کارایی مصرف آب چغندرقند (Beta vulgaris L.)با کاربرد ورمی کمپوست و محافظ های گیاهی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 147
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-32-2_001
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
Abstract:
چکیده اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات متقابل ورمی کمپوست و محافظ های گیاهی روی پاسخ های فیزیولوژیکی چغندرقند در سطوح مختلف آبیاری انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش بهصورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در دو سال زراعی انجام گرفت. کرت های اصلی شامل آبیاری در ۳۰ (کمآبی شدید)، ۵۰ (کمآبی متوسط)، ۷۰ (آبیاری نرمال) و ۹۰ درصد (آبیاری اضافی) ظرفیت زراعی بودند. کرت های فرعی شامل ورمیکمپوست (صفر و ۷ تن در هکتار) و محافظ های گیاهی شامل آب مقطر (شاهد)، روی (۵ میکرومول)، سیلیکون (۴ میلی مول)، گلایسینبتائین (۴ میلی مول) و اسیداسکوربیک (۵/۰ میلی مول) بود. یافته ها: عملکرد ریشه در گیاهان آبیاری شده در ۷۰ درصد ظرفیت زراعی بیشتر از سایر تیمارها بود که منتج به افزایش کارایی مصرف آب، کارایی استفاده از آبیاری و کارایی تعرق برای عملکرد ریشه شد. همچنین، عملکرد و وزن خشک ریشه ها بوسیله کاربرد محافظ های گیاهی افزایش یافت. محافظ های گیاهی و ورمی کمپوست تاثیری بر کارایی مصرف آب عملکرد ریشه در ۷۰ و ۹۰% ظرفیت زراعی نداشتند، اما کارایی مصرف آب بوسیله گلایسینبتائین در ۵۰% ظرفیت زراعی، و سیلیکون و گلایسینبتائین در ۳۰% ظرفیت زراعی به همراه کاربرد ورمیکمپوست افزایش یافت. اثرگذاری گلایسینبتائین برای کارایی مصرف تعرق و عملکرد قند بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین عملکرد ریشه در تیمار۷۰% ظرفیت زراعی بدست آمد و کاربرد محافظ های گیاهی و ورمی کمپوست عملکرد ریشه را نسبت به شاهد افزایش دادند. نتیجه گیری: استفاده از ورمیکمپوست و محافظ های گیاهی (بویژه گلایسین بتائین و اسیداسکوربیک) در تعدیل تنش های آبی برای تولید پایدار چغندرقند موثر بودند. کاراترین محافظ گیاهی برای تحمل تنش و پایداری عملکرد گلایسین بتائین بود.
Keywords:
Authors
جلال آرژه
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
علیرضا پیرزاد
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
مهدی تاجبخش
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
سویل محمدزاده
گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :