بررسی اختلالات عضلانی اسکلتی بخش انتهایی اندام فوقانی کارگران صنعتی

چکیدهمقدمه: هدف این پژوهش بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی بخش انتهایی اندام فوقانی در کارگران صنعتی بود.مواد و روش ها: جهت اجرای این پژوهش ۵۰ نفر از بخش اداری و ۱۶۰ کارگر صنعتی مشغول به پرس کاری، جوشکاری و کار با دستگاه دریل در کارخانه صنعتی سایپا انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه نوردیک، روش مشاهده ای، روش مصاحبه ای و روش شاخص تنش جهت بررسی میزان خطرات پست های کاری مختلف استفاده شد. آزمون های تی زوجی و مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در برنامه  SPSS۱۷ جهت تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند( ۰۵/۰≥α).یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد پست کاری جوش کاری، پرس کاری و کار با دستگاه دریل به ترتیب بالاترین شیوع اختلالات بخش دیستال اندام فوقانی را دارند. نتایج تحقیق نشان داد افراد درگیر در بخش های اداری دارای شرایط کاری ایمن با میانگین شاخص تنش ۷/۱، افراد درگیر در بخش جوشکاری دارای شغل با ریسک اندک با میانگین شاخص تنش ۶/۵، افراد درگیر در بخش پرس کاری و کار با دریل دارای نوع شغل مخاطره آمیز به ترتیب با میانگین شاخص تنش ۲/۷ و ۱/۸ بودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر نتیجه گیری می شود افرادی که در معرض کارهای دارای ارتعاش فراوان قرار دارند، استعداد بیشتری جهت ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی قرار دارند.واژگان کلیدی: اختلالات عضلانی- اسکلتی، کارگران صنعتی، روش شاخص تنش.