رابطه بین ناهنجاری زانوی پرانتزی با عملکرد و قدرت اندام تحتانی در فوتبالیست های نوجوان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ناهنجاری زانوی پرانتزی با عملکرد و قدرت اندام تحتانی در فوتبالیست­های نوجوان بود.مواد و روش­ها: برای انجام این تحقیق ۶۰ فوتبالیست نوجوان با میانگین سنی۷۸/۰ ±۲/۱۵ سال، میانگین وزنی۳۹/۳±۹/۵۸ کیلوگرم و میانگین قد۲۱/۶±۱۶۶ سانتی­متر انتخاب شدند. برای ارزیابی وضعیت بدنی آزمودنی­ها از روش کندال و خط شاقول استفاده شد. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه­گیری و ثبت شد. همچنین برای بررسی قدرت و عملکرد اندام تحتانی آزمودنی­ها از آزمون اسکوات روی یک پا و بدست آوردن حداکثر فاصله، بیشترین فاصله بدست آمده از لی­لی روی یک پا، انجام سه لی­لی متوالی روی یک پا و بدست­آوردن بیشترین فاصله، پرش عمودی و آزمون­تی استفاده شد. برای بررسی اختلاف آزمون­ها در دو گروه تحقیقی از تی­مستقل استفاده شد.نتایج: با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، اختلاف معنی­داری بین دوگروه در اجرای آزمون­ها یافت نشد[پرش عمودی(P=۰.۰۰۵)، اسکوات روی یک پا و بدست آوردن حداکثر فاصله(P=۰.۰۱۹)، بیشترین فاصله بدست آمده از لی­لی روی یک پا (P=۰.۰۱۱)، انجام سه لی­لی متوالی روی یک پا و بدست آوردن بیشترین فاصله (P=۰.۰۰۸) و آزمون تی (P=۰.۰۰۳)].بحث و نتیجه­گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق نتیجه­گیری می­شود وضعیت بدنی در متغیرهای اجرا در فوتبالیست­ها تاثیرگذار بوده و ناهنجاری زانوی پرانتزی می­تواند باعث تضعیف اجرا گردد.واژگان­کلیدی: آمادگی جسمانی، آمادگی حرکتی، فوتبال، فوتبالیست­های نوجوان، ناهنجاری زانوی پرانتزی یا ضربدری.