بررسی نتایج غربالگری شنوایی همگانی نوزادان با استفاده از پروتکل های TEOAE-TEOAEو TEOAE

مقدمه: افت شنوایی دایمی، یکی از شایعترین اختلالات مادرزادی با شیوع ۱ تا ۳ در ۱۰۰۰ تولد گزارش شده است. بهترین راه تشخیص زود هنگام این مشکل، غربالگری همگانی شنوایی می باشد. این مطالعه، به بررسی تاریخچه غربالگری و میزان شیوع کم شنوایی در بین نوزادان متولد شده و نتایج به دست آمده از پروتکل های مختلف غربالگری شنوایی در شهر ورامین می پردازد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی بر روی ۲۹۴۷۶ نوزاد متولد شده در شهر ورامین از دی ماه سال ۱۳۸۰ تا پایان سال ۱۳۹۱ صورت گرفت. از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ پروتکل TEOAE-TEOAE و از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱  پروتکلTEOAE-AABR انجام شد. درصورت منفی بودن آزمایش در دو مرحله، ارزیابی های تشخیصیABR  و ارجاع به متخصص گوش، حلق و بینی انجام پذیرفت و پس از تشخیص قطعی در صورت نیاز، مداخلات توانبخشی صورت گرفت. یافته ها: شیوع میزان کم شنوایی در اولین پروتکل ۶/۱ در ۱۰۰۰ تولد  و در دومین پروتکل ۲ در ۱۰۰۰ تولد گزارش شود. ۵۵ درصد نوزادان مبتلا به افت شنوایی دارای عوامل خطر و ۴۵ درصد موارد مبتلا به افت شنوایی فاقد هرگونه عامل خطر بودند. نتیجه گیری: با توجه به آمار به دست آمده از شیوع کم شنوایی در نوزدان بدون عوامل خطر، انجام آن برای همه الزامی بوده و از آن جا که پاسخ های مثبت کاذب نگرانی های بسیاری برای خانواده ها به بار می آورد، جهت حمایت از آن ها سعی در هر چه بهتر شدن پروتکل های غربالگری نماییم. کلید واژه ها: غربالگری همگانی شنوایی نوزادان، کاهش شنوایی،