ارزیابی ارگونومیک خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی معلمان به روش QEC و تاثیر ۸ هفته حرکات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی شغلی بر میزان مواجهه آن ها

مقدمه: ناراحتی های عضلانی- اسکلتی بخش عمده ای از بیماری های شغلی را به خود اختصاص می دهند. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی ارگونومیکی خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی معلمان به روش ارزیابی سریع مواجهه (Quick exposure check یا QEC) و بررسی تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی شغلی بر میزان مواجهه آن ها بود. مواد و روش ها: در این مطالعه از پرسش نامه Nordic و روش ارزیابی سریع مواجهه (QEC) در ۴ وظیفه کاری معلمان استفاده شد. پرسش نامه Nordic بین ۲۳۰ نفر از معلمان توزیع گردید و از این تعداد ۳۰ نفر که دارای اختلالات عضلانی- اسکلتی بودند شناسایی و به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شدند. یافته ها: ۷/۷۲ درصد از معلمان، کار در محیط شغلی را عامل اصلی ایجاد اختلالات عضلانی- اسکلتی گزارش کردند و ۷۵ درصد از وظایف مورد مطالعه معلمان در سطح بالای خطر قرار داشتند. تفاوت معنی داری در وظایف معلمان مشاهده شد (۰۵/۰ > P)؛ به طوری که از ۴ وظیفه مورد بررسی در معلمان، وظیفه تدریس و نوشتن روی تابلوی کلاس (۶/۵۷ درصد) و نشستن پشت میز کلاس (۷/۵۶ درصد) بیشترین امتیاز خطر را به خود اختصاص داد. نظارت و دیدن تکالیف بر روی میز دانش آموزان (۸/۵۴ درصد) و تدریس و نظارت بر کلاس به حالت ایستاده (۱/۴۳ درصد) در مراتب بعدی خطر قرار گرفتند. به دنبال ۸ هفته تمرینات اصلاحی و مداخلات ارگونومی، کاهش معنی داری در میزان خطر ابتلا به اختلالات عضلانی- اسکلتی در ۴ وظیفه کاری معلمان مشاهده شد (۰۵/۰ > P). نتیجه گیری: بالا بودن سطح خطر، نشانه آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در مدارس بود که اصلاح تکنیک در وظایف گفته شده و همچنین حرکات اصلاحی منتخب موجب کاهش سطح خطر شد. کلید واژه ها: QEC، ارگونومی شغلی، تمرینات اصلاحی، اختلالات عضلانی- اسکلتی، معلمان