تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر استئوآرتریت زانوی مردان ورزشکار سالمند

مقدمه: امروزه شرکت در فعالیت بدنی در پیش گیری از بیماری های مزمنی همچون استئوآرتریت پیشنهاد می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر شدت درد زانو، میزان علایم و مشکلات عملکرد حرکتی در فعالیت های روزانه، ورزشی، تفریحی و کیفیت زندگی مردان ورزشکار سالمند بود.مواد و روش ها: ۱۵ معلم تربیت بدنی مبتلا به استئوآرتریت زانو با میانگین و انحراف استاندارد سن ۴۷/۶ ± ۵۷ سال، قد ۴۹/۸ ± ۴۳/۱۷۶ سانتی متر، وزن ۸۱/۸ ± ۲۱/۷۶ کیلوگرم به صورت هدفمند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه جهانی و بومی سازی شده پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت استفاده شد. نمونه ها تمرینات پیلاتس را به مدت ۸ هفته زیر نظر متخصص پیلاتس انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از Correlated t-test در سطح معنی داری استفاده گردید (۰۵/۰ < P). یافته ها: بین پیش تا پس آزمون میانگین شدت درد زانو (۱۴۴/۰ = P) و همچنین میزان علایم (۳۶۷/۰ = P) تفاوت معنی داری وجود نداشت، در حالی که عملکرد حرکتی در فعالیت های روزانه (۰۰۱/۰ = P)، ورزشی، تفریحی (۰۰۷/۰ = P) و کیفیت زندگی (۰۰۲/۰ = P) پس از اجرای پروتکل به میزان معنی داری بهبود یافته بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمرینات پیلاتس می تواند به عنوان یک روش تمرینی ایمن و موثر در بهبود عملکرد و کیفیت زندگی مردان سالمند دارای استئوآرتریت زانو مورد توجه قرار گیرد.کلید واژه ها: استئوآرتریت زانو، تمرینات پیلاتس