فاکتورهای خطر همراه با کم شنوایی در نوزادان: بررسی نتایج ۲۹۴۰ نوزاد ارجاعی در برنامه غربالگری شنوایی شهر اهواز

مقدمه: فراوانی کم شنوایی در نوزادان دارای فاکتور خطر کم شنوایی، ۱۰ تا ۲۰ برابر بیش از نوزادان بدون فاکتور خطر می باشد، بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی عوامل خطر کم شنوایی در نوزادان مراجعه کننده به طرح غربالگری شنوایی در شهر اهواز و بررسی میزان تاثیر هر یک در وقوع کم شنوایی بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی- مقطعی بود. در این پژوهش پرونده های شنوایی مربوط به نوزادانی که در مرحله اول آزمون غربالگری شنوایی شهر اهواز رد شده بودند و دارای فاکتور خطر کم شنوایی بودند، از سال ۱۳۸۷ تا پایان ۱۳۹۰ مورد استفاده و بررسی قرار گرفتند. در نهایت تمام اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و روش های آماری ۲c و مقایسه نسبت ها، تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: از ۲۹۴۰ نوزاد مورد بررسی، ۴۷۸ نفر (۱۶ درصد) دارای یک یا تعداد بیشتری فاکتور خطر کم شنوایی بودند. از این تعداد در کل ۵۲ نوزاد کم شنوا شناسایی شدند. بین وقوع کم شنوایی در گروه دارای فاکتور خطر کم شنوایی و گروه هنجار تفاوت آماری معنی داری وجود داشت (۰۵/۰ > P). سندرم های همراه با کم شنوایی و ناهنجاری های کرانیوفاسیال، بیشترین میزان احتمال را در وقوع کم شنوایی به خود اختصاص داده بود. نتیجه گیری: با توجه به تاثیر بالای فاکتورهای خطر کم شنوایی بر وقوع کم شنوایی، انجام آزمون های شنوایی در نوزادان دارای این فاکتورها به طور قطع توصیه می شود. کلید واژه ها: نوزادان، فاکتور خطر، کم شنوایی