اثرات تمرین کوتاه مدت با ویبره کل بدن بر فعالیت نوروماسکولار عضلات نواحی مهم از لحاظ شکستگی های پوکی استخوان در حداکثر فعالیت ایزومتریک ارادی در زنان جوان سالم

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 179

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRRS-9-3_016

تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401

Abstract:

مقدمه: اثر ویبره کل بدن (Whole body vibration یا WBV) بر پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات، بیشتر به صورت حاد و فوری و اغلب در نواحی نزدیک به صفحه ویبره مورد مطالعه قرار گرفته و بررسی اثرات بلندمدت تر WBV بر پاسخ الکترومایوگرافی عضلات دور از صفحه ویبره، به ویژه با دید درمانی مورد غفلت واقع شده است. هدف از این مطالعه، بررسی پاسخ الکترومایوگرافیک عضلات دور از صفحه ویبره به تحریک ویبره با دید درمانی، در نواحی مهم از نظر شکستگی های استخوانی حاصل از بیماری پوکی استخوان و در جمعیت در معرض خطر ابتلا به این بیماری یعنی زنان بود. مواد و روش ها: ۱۲ زن جوان سالم غیر ورزشکار (۷۱/۲ ± ۶۶/۲۵ سال) در مطالعه طراحی شده به صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور شرکت کردند و به طور تصادفی به یکی از گروه های ویبره کل بدن (WBV) (تمرین سمی اسکوات استاتیک + ویبره؛ ویبره عمودی، فرکانس ۳۰ هرتز و دامنه قله به قله جابه جایی ۳ میلی متر) و درمان نما (تمرین سمی اسکوات استاتیک بدون ویبره) وارد شدند. به استثنای خاموش بودن دستگاه WBV در گروه درمان نما، پروتکل تمرین در هر دو گروه یکسان بود. آزمون های الکترومایوگرافی عضلات ارکتور اسپاین کمر، گلوتئوس ماگزیموس و رکتوس فموریس قبل و بعد از ۱۲ جلسه تمرین انجام و پاسخ های دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله (Root mean square of Electromyography یا RMS EMG) و فرکانس میانه برای تجزیه و تحلیل استخراج شد. یافته ها: پاسخ RMS دو عضله ارکتور اسپاین کمر (۰۱۷/۰ = P)، گلوتئوس ماگزیموس (۰۱۴/۰ = P) و همچنین فرکانس میانه عضله ارکتور اسپاین کمر (۰۲۰/۰ = P) در اثر تمرین WBV نسبت به قبل از تمرین افزایش نشان داد، اما اثر خالص WBV در مقایسه با تمرین درمان نما فقط در RMS عضله گلوتئوس ماگزیموس افزایش معنی داری داشت (۰۰۱/۰ > P) و این افزایش به طور قابل توجهی بیش از دو عضله دیگر بود (۰۰۱/۰ = P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از تاثیر مثبت خالص ۱۲ جلسه تمرین با WBV بر دامنه فعالیت الکتریکی عضله گلوتئوس ماگزیموس بود. این عضله دور از صفحه ویبره بود و یکی از عضلاتی است که تقویت آن می تواند باعث وارد آوردن نیروهای فیزیولوژیک بر تروکانتر بزرگ فمور و شاید تقویت آن شده و از شکستگی های حاصل از بیماری پوکی استخوان در این ناحیه پیشگیری نماید. اهمیت کلینیکی این یافته باید در مطالعات و جمعیت های دیگر مانند زنان یائسه بیشتر تحقیق گردد. کلید واژه ها: تمرین WBV، زنان، RMS، فرکانس میانه، فعالیت الکتریکی عضله، پوکی استخوان

Authors

لیلا سیمرغ

گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

گیتی ترکمان

استاد، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سید محمد فیروزآبادی

استاد، گروه فیزیک پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

صدیقه کهریزی

استادیار، گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

محسن ناجی

مربی، گروه مهندسی پزشکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دزفول، اهواز، ایران