اثربخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر

مقدمه: کودکان احتیاج به بازی دارند. بازی، تفکر و شیوه اظهار وجود آن ها است. ازجمله بازی های مورد علاقه کودکان که شاید موجب رشد آن ها خواهد شد، شن بازی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش مداخله ای شن بازی درمانی (Sandplay therapy) بر رشد ادراک حرکتی- بینایی (Visuo motor perception) کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر (Educable children) بود.مواد و روش ها: روش تحقیق تجربی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد) بود. نمونه های این پژوهش شامل ۳۲ دانش آموز با ناتوانی ذهنی آموزش پذیر بودند. ابتدا از میان شش ناحیه آموزش پذیر شهر اصفهان یک ناحیه به طور تصادفی و از میان این ناحیه یک مدرسه دو نوبته (دخترانه/ پسرانه) به طور تصادفی انتخاب گردید. بدین ترتیب تعداد ۳۲ نفر از میان دانش آموزان این دو مدرسه از پایه های تحصیلی پیش دبستانی، اول، دوم و سوم به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد نمونه به طور تصادفی در دو گروه ۱۶ نفری مورد و شاهد شامل ۸ دختر و ۸ پسر قرار داده شدند. ابزار پژوهش عبارت از آزمون رشد شناختی- تشخیصی Kay بود. سپس کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر گروه مورد طی ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ای شن بازی درمانی را در مدرسه دریافت کردند.یافته ها: روش مداخله ای شن بازی درمانی بر رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان موثر بود (۰/۰۰۱ > P). ضمن این که بین دو گروه دختر و پسر در نمرات پس آزمون رشد ادراک حرکتی- بینایی بعد از مداخله شن بازی تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که روش مداخله ای شن بازی درمانی قادر است رشد ادراک حرکتی- بینایی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر را افزایش دهد، بنابراین استفاده از این روش به عنوان روشی در بهبود بخشی از مشکلات مربوط به رشد ادراک حرکتی- بینایی این کودکان پیشنهاد می شود.کلید واژه ها: شن بازی درمانی، رشد ادراک حرکتی- بینایی، کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر