تاثیر تمرین کوتاه مدت همراه با ویبراسیون کل بدن بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس در زنان جوان سالم

مقدمه: اثرات ویبراسیون کل بدن (Whole body vibration یا WBV) بر پاسخ الکترومایوگرافی عضلات بررسی شده است، اما پاسخ عضلات کند و تند انقباض پس از اعمال WBV مشخص نیست. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تمرین کوتاه مدت همراه با WBV بر فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس به عنوان عضلات کند و تند انقباض بود.مواد و روش ها: دوازده زن سالم جوان غیر ورزشکار (سن، ۲/۷۱ ± ۲۵/۶۶ سال؛ قد، ۵/۶ ± ۱۶۱ سانتی متر؛ وزن، ۵/۴۲ ± ۶۶/۵ کیلوگرم) به صورت تصادفی در دو گروه درمان نما (Sham) (۶ = n) و WBV (۶ = n) قرار گرفتند. قبل و بعد از ۱۲ جلسه تمرین، دامنه فعالیت الکترومایوگرافی (Root mean square یا RMS) حین حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس ثبت شد. تمرین شامل حفظ وضعیت سمی اسکوات ایزومتریک بود که در گروه درمان نما روی دستگاه WBV خاموش و در گروه WBV روی دستگاه WBV روشن (فرکانس ویبراسیون ۳۰ هرتز و دامنه قله به قله جابجایی صفحه ویبراسیون ۳ میلی متر) انجام گرفت.یافته ها: فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس قبل از شروع تمرینات در دو گروه یکسان بود (۰/۰۵ < P). دوازده جلسه تمرین تغییر معنی دار آماری در RMS عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس هیچ یک از گروه ها ایجاد نکرد (۰/۰۵ < P). همچنین، با وجود تغییر رفتار و افزایش پاسخ RMS عضله گاستروکنمیوس خارجی از گروه درمان نما به گروه WBV، تفاوت معنی داری در مقدار تغییر RMS عضله مذکور بین دو گروه مشاهده نشد (۰/۰۵ < P).  مقدار تغییر RMS عضله سولئوس نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت (۰/۰۵ < P).نتیجه گیری: با این که افزایش فعالیت الکتریکی عضلات سولئوس و گاستروکنمیوس بعد از تمرین WBV از نظر آماری به سطح معنی دار نرسید، اما بررسی الگوی پاسخ عضلات بین گروه درمان نما و گروه WBV، مبین اثر مثبت WBV بر عضله گاستروکنمیوس به عنوان عضله تند انقباض است.کلید واژه ها: ویبراسیون کل بدن، ریشه دوم مربع متوسط دامنه،  فعالیت الکترومایوگرافی، سولئوس، گاستروکنمیوس