بررسی عوامل اجتماعی موثر بر استفاده از مواد روان گردان در شهر اصفهان 86

در دهه شصت وقتی کنش های ضد فرهنگ به راه افتاد، یکی از عناصر اصلی این کنش های جوانان مصرف انواع مواد مخدر بود. جوانان به دنبال نوعی عصیان بر ضد هنجارها و معیارهای موجود بودند که از این طریق از استانداردهای هویتی موجود رهایی یافته و به ابراز هویت های خود ساخته نائل آیند. ولی این ابزار هویتی به عنوان تهدیدی بنیانهای جامعه و فرهنگ را مورد تهدید قرار می داد و همین امر باعث توجه صاحبنظران را به خود جلب کرده است در سالهای اخیر شاهد افزایش مصرف مواد خطرناکی که به عنوان مواد کلوپی شناخته می شوند، در جهان بودایم که این مواد توسط نوجوانان در مهمانی های شبانه مثل پارتی ها و گرد همایی ها همسالان مصرف می شود که مهمترین آنها شامل اکستازی، جی اج بی، کتامین، روهیپنول، مت امفتامینف ال اس دی می باشد. مصرف این مواد عوارض فراوان و حتی مرگ به همراه دارد. در این راستا و برای شناخت عوامل موثر بر گرایش به استعمال این مواد (روان گردان) این تحقیق به شیوه مصاحبه با 220 تن از جوانان و نوجوانان 25-12 ساله اصفهان صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد عوامل زیادی از جمله میزان تحصیلات، درآمد خانواده گرایشات دین والدین و طبقه اجتماعی، معاشرت با دوستان، گسترش حاشیه نشینی، اعتیاد والدین، به عنوان متغیرهای مستقل باعث گرایش افراد به استعمال از مواد روان گردان می شود و با کاهش این موارد میل به مواد روان گردان افزایش می یابد و در مقابل اختلاف والدین و سن و با میزان گرایش به استعمال این مواد رابطه مثبت دارد به صورتی که هر چه جو خانواده تشنج زا باشد خطر گرایش به مواد روان گردان در فرزندان بیشتر خواهد بود.

Keywords:

حاشیه نشینی , دوستان ناباب , داروهای روان گردان , گرایشات دینی , اختلاف والدین , طبقه اجتماعی