تعهد به نفع ثالث در حقوق ایران و فقه تطبیقی

امروزه افزایش آگاهی افراد جامعه در همه ی زمینه های مهم و حیاتی زندگی موجب شده است تا مواردی که در گذشته اهمیت چندانی نداشته و یا بسته به شرایط توجه بسزایی به آن نمیشده امروزه اهمیت پیدا کند و مورد توجه بیشتری قرار گیرد. موضوع حقوقی تعهد به نفع شخص ثالث که در قراردادهای مختلف مطرح می شود، نیز از این قاعده مستثنی نبوده و مانند دیگر موارد حقوقی که با گذشت زمان نمود پیدا کرده و مورد توجه قرار گرفته ، دارای اهمیتی بیش از پیش شده است.از سوی دیگر فقه تطبیقی دارای دو تعریف است: تعریف اول آن، عبارت از گردآوری آرا و نظرات و فتاوای عالمان مذاهب اسلامی در مسائل فرعی است در کنار هم، بدون موازنه بین آنها بر دیگری از حیث دلیل و مدرک و اینکه کدام یک از آنها بر دیگری احیث دلیل ترجیح دارد. امروز فقه تطبیقی به این معنا را فقه مقارن اطلاق میگویندبه گونه ای که عدم آگاهی کافی در این زمینه ممکن است فرد را متضرر کرده و خسارت های جبران ناپذیری به بار آورد؛ در این مقاله قصد داریم به موضوع ” تعهد به نفع شخص ثالث در حقوق ایران و فقه تطبیقی ” و شرایط و موارد آن بپردازیم.

Keywords:

حقوق , ایران , تعهد , ثالث , فقه تطبیقی