اثربخشی واقعیت درمانی بر بحران هویت و احساس غم غربت دانش آموزان پسر دوره متوسطه خوابگاهی مدارس شبانه روزی شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی واقعیت­ درمانی بر بحران ­هویت و احساس غم­ غربت بود، که به روش شبه­ تجربی در یک طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه ­آماری این پژوهش شامل ۱۵۰۰ نفر از دانش­ آموزان پسر دوره متوسطه خوابگاهی مدارس شبانه­ روزی شهر اصفهان در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بودند که از میان آن ها ۳۰ نفرکه مطابق معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند به شیوه در­ دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (۱۵نفری) قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه بحران هویت احمدی (۱۳۷۶) و احساس غم غربت فن­ فلیت (۲۰۰۱) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه تحت واقعیت­ درمانی قرار گرفتند ولی گروه گواه مداخله­ ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل­ واریانس با اندازه­ های تکراری تحلیل شدند. تجزیه اطلاعات با آزمون واریانس و اندازه گیری مکرر نشان داد که واقعیت درمانی بر کاهش بحران هویت و احساس غم­ غربت تاثیرگذار است (۰۵/۰p<).

Keywords:

بحران هویت , احساس غم غربت , واقعیت درمانی , دانش آموزان خوابگاهی , مدارس شبانه روزی