بررسی اثربخشی درمان رفتاری- شناختی گروهی بر اضطراب، استرس و افسردگی در کودکان دیابتی بیمارستان ۱۷ شهریور رشت

در سالهای اخیر شاهد افزایش تحقیقات در زمینه اثر بخشی درمانهای مختلف روانشناختی در کمک به افراد مبتلا به بیماریهای جسمانی مختلف می باشیم  . هدف کلی این پژوهش تعیین اثربخشی درمان رفتاری-شناختی گروهی بر اضطراب ، استرس و افسردگی در کودکان دیابتی بیمارستان ۱۷ شهریور رشت می باشد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد .جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان مبتلا به دیابت نوع یک که از اسفند سال ۱۳۹۲ تا ابتدای تیر ماه ۱۳۹۳ برای درمان به بیمارستان ۱۷ شهریور شهر رشت مراجعه نمودند می باشد و نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از آنان است که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند و برنامه درمان شناختی-رفتاری گروهی برای گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۵/۱ ساعته صورت گرفت و پس از اتمام درمان ،پس آزمون برروی هر دو گروه اجرا شد. متغیرهای افسردگی، استرس و اضطراب دو گروه بیمار در درو مرحله ی پیش از اجرا و پس از اجرا مورد بررسی قرار گرفته شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه اختصاصی افسردگی، اضطراب و استرس داس ۴۲ لاویبوند و پرسش نامه دموگرافیک بود . در این پژوهش از آزمون های، کلموگروف اسمیرنوف، تی تست پیش آزمون و پس آزمون( جفت شده)  و تی تست دو متغیره مستقل استفاده شده که داده ها بوسیله نرم افزار SPSS تحلیل گردید. میانگین نمرات افسردگی و استرس و اضطراب  در دو  مرحله ی پیش آزمون و پس  آزمون در دو گروه آزمایش و شاهد نشان می دهد که  اجرای درمان رفتاری-شناختی باعث کاهش میزان اضطراب و  کاهش میزان استرس  می شود و بر میزان افسردگی بیماران اثر معناداری نداشته است. نتایج این پژوهش موید تاثیر ارایه درمان شناختی-رفتاری گروهی بر اضطراب ، استرس می باشد. از این رو توصیه می شود این الگو به عنوان یکی از الگوهای درمانی در جهت کاهش اضطراب و استرس به کودکان دیابتی ارایه گردد.

Keywords:

درمان شناختی-رفتاری گروهی , اضطراب , استرس , کودکان دیابتی