بررسی میزان شیوع اختلالات رفتاری و ارتباط آن با تحصیلات والدین در دانش آموزان دوره ابتدایی شهرکرج

هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی همه گیرشناسی اختلالات رفتاری در دانش آموزان دوره ابتدایی شهر کرج بود. روش پژوهش حاضر توصیفی می باشد و  جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهر کرج بوده که در سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷ در مدارس دولتی کرج مشغول به تحصیل بودند، بدین منظور ۶۰۰  دانش آموز دختر و پسر دوره ابتدایی از شهر کرج با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه CSI-۴ (فرم والدین) بوده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۹۲/۰ به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری خی دو استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میزان شیوع اختلالات رفتاری ۷/۱۳درصد می باشد. همچنین مشخص شد که شیوع اختلالات در پسران بیشتر از دختران است. شایع ترین اختلالات رفتاری به ترتیب عبارت بودند از: بیش فعالی کمبود توجه(۴ درصد) و لجبازی- نافرمانی (۳درصد). همچنین بین تحصیلات والدین با ابتلا به اختلالات رفتاری رابطه معنی داری مشاهده شد. این نتایج بیانگر آن است که مدارس ابتدایی جهت پیشگیری و درمان اختلالات درمانی نیازمند خدمات مشاوره و راهنمایی هستند.

Keywords:

اختلالات رفتاری , شیوع , دانش آموزان , مدارس ابتدایی