بررسی مولفه های ادبیات پایداری در اشعار رضوی دعبل خزاعی
Publish place: Razavi Culture، Vol: 6، Issue: 21
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 136
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FHNG-6-21_004
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1401
Abstract:
دعبل شاعر برجسته شیعی است که عشقش به امامان معصوم (علیهمالسلام) قطعی و انکارناپذیر است. وی سراسر دیوان خویش را مزین به نام ائمه اطهار (علیهمالسلام) بهویژه امامرضا (علیهالسلام) نموده و با ابزار شعر، درصدد آن است که با بیان ویژگیهای ظاهری و معنوی امامرضا (علیهالسلام) و شناساندن حاکمان مستبد آن دوران، ظلم و ستم به اهل بیت (علیهمالسلام) و مظلومیت آنان را در آیینه اشعارش به تصویر بکشد. این پژوهش به روش توصیفیتحلیلی کوشیده است جلوه های پایداری سروده های رضوی در دیوان دعبل را استخراج، بررسی و تحلیل کند. بررسی ها نشان داد دعوت به مبارزه، ترسیم چهره رنجکشیده و مظلوم امامان (علیهمالسلام)، بیان ظلم و ستم به امامرضا (علیهالسلام) امید به آینده و گریه در سوگ او، از جمله مولفه های مهم ادب پایداری است که دعبل در اشعار رضوی خویش به تصویر کشیده است.
Keywords:
Authors
مجید محمدی
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه رازی کرمانشاه.
عاطفه بازیار
کارشناسی ارشد زبان وادبیات عربی دانشگاه رازی کرمانشاه