اثربخشی روان درمانگری نمایشی در کاهش مشکلات عصب روانشناختی دانش آموزان مبتلا به استرس پس از سانحه
Publish place: Journal of Neuropsychology، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 169
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CLPSY-6-1_008
تاریخ نمایه سازی: 12 بهمن 1401
Abstract:
هدف: این پژوهش با هدف تعیین و شناسایی تاثیر روان درمانگری نمایشی بر کاهش میزان علائم و مشکلات کارکردهای عصب روانشناختی در دانش آموزان ابتدایی مبتلا به استرس پس از سانحه در مناطق زلزله زده شهرستان ثلاث باباجانی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که با روش پیش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمام دانش آموزان مقطع ابتدایی پسر دارای اختلال استرس پس از سانحه شهرستان ثلاث باباجانی بودند که تعداد ۴ مدرسه به صورت خوشه ای انتخاب گردید. ۴۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در دو گروه مساوی آزمایش(۲۰ نفر) و گواه(۲۰ نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت ۱۳ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت روان درمانگری نمایشی(مبتنی بر دیدگاه مورنو) قرار گرفتند و سپس، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. ابزارهای پژوهش مصاحبه تشخیصی اختلال استرس پس از سانحه بر اساس معیارهای DSM-۵ و پرسشنامه اختلال استرس پس از سانحه بر اساس(PCL-۵) و پرسشنامه عصب روانشناختی کانرز بود. جهت تحلیل داده ها از میانگین، انحراف معیار، آزمون لوین و همگنی شیب از رگرسیون و تحلیل کواریانس چندمتغیره MANCOVA برای بررسی فرضیهه ای پژوهش استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که روان درمانگری نمایشی موجب کاهش میزان مشکلات کارکردهای عصب روانشناختی با اندازه اثر ۵۲/۰ در کودکان با اختلال استرس پس از سانحه در سطح معناداری(۰۰۱/۰>p) میشود. نتیجه گیری: میتوان نتیجه گرفت که روان درمانگری نمایشی به مثابه ی یک روش درمانی کمکی و اثربخش برای کاهش مشکلات عصب روان شناختی کودکان است.
Keywords:
Authors
Shoaib Sobhani Tabar
کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی، تهران، ایران.
Farideh Hamidi
دانشیار روانشناسی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی، تهران، ایران.
Najaf Tahmasebipour
استادیار روانپزشکی، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :