تاثیر روانشناسی محیط در طراحی فضای اموزشی معماری جهت بهبود عملکرد تحصیلی و شناختی

مقوله محیط به صورت عام و هم چنین عوامل محیطی به صورت خاص، از جمله مقولاتی هستند که به جهت نقش و تاثیری که بر رفتار و روان انسان دارند، حائز اهمیت میباشند. در واقع محیط، به عنوان بستر فعالیت و زندگی انسان میباشد و تاثیر شرایط محیطی بر انسان، اجتناب ناپذیر است . محیط آموزشی، از جمله محیط هایی است که تاثیر به سزایی بر روند رشد و یادگیری انسان دارد. تعلیم افراد، در کنار وابستگی به خانواده، اساتید و قابلیت های هر فرد، به محیط کالبدی و فیزیکی فضای تعلیم، بستگی دارد و این موضوع خود بر رفتار، میزان موفقیت، شکوفایی استعدادها و انگیزش یادگیرندگان در فرایند آموزش و یادگیری و همچنین بر آینده ی شغلی ایشان، اثرگذار است. لذا محیط فیزیکی آموزش، بستری برای تعلیم و رشد افراد است که نمیتوان نقش مهم آن را نادیده گرفت. در روانشناسی محیط عکس العمل انسان نسبت به محیط و عکس العمل محیط نسبت به انسان بررسی میشود و به معمار کمک میکند چگونه طراحی کند تا آنچه در ذهن دارد محقق شود.روانشناسی محیط محصول تفکر معماران است، نه روانشناسان طراحی محیط آموزشی به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی آموزش مطلوب ضعف محسوب میشود که در نظام آموزش عمومی ما وجود دارد . لازم به ذکر است شرایط محیطی نامناسب یکی از عوامل ایجاد استرس ، اضطراب در محیط کار می شود. حرفه معماری به دلیل ماهیت بین ر شته ای خود از مباحثی مانند علوم شناختی علوم اجتماعی، علوم انسانی و هنر در بطن خود بهره می برد، در نتیجه نه تنها محصول نهایی طراحی، بلکه فرآیند طراحی و معماری بایستی مورد توجه و برر سی قرار بگیرد .

Keywords:

روانشناسی محیطی , معماری , عوامل محیطی , فضاهای آموزشی