مولفه های بعد هویتی و معنایی کالبدی ابنیه تاریخی

میراث جهانی ، با توجه به اصالت و تمامیت خود از ارزش های برجسته جهانی بهره می برند و توجه به آنها با اهدافی همراه است. شاخصه هایی در حوزه ارزش گذاری بناهای تاریخی با توجه به هدف گزاریهای ثبت جهانی به دست آمد تا بتوان با استفاده از آنها در حوزه مرمت بافت های شهری کشورمان ، گام هایی در راستای تطبیق این معیارها با روشهای مرمتی، حفاظتی و توسعه ای بافت های کهن شهری برداشت . هرچند ارائه معیارهای پیشنهادی ثبت اثر با توجه به عوامل زمان و مکان در کشور های مختلف متفاوت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مولفه های بعد هویتی و معنایی کالبدی ابنیه تاریخی می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. ثبت میراث بر جای مانده از گذشتگان در مطالعه تاریخ بشر موثر هستند. حفظ آن ها نیازهای گذشتگان را بازگو می کند و در پس هر یک داستانی نهفته است. از دیدگاهی دیگر حفظ آثار می تواند به اعتبارسنجی خاطرات گذشتگان کمک کند. هر اثر فرهنگی و طبیعی برای این که به عنوان میراث جهانی انتخاب شود بایستی ویژگی هایی داشته باشد. این شرایط به طور منظم توسط کمیته ای در کمیسیون، مورد اصلاح و تجدید نظر قرارمی گیرد.نتایج نشان داد به دنبال توسعه و تغییرات کمی و کیفی جوامع که سبب تغییرات اساسی در محیط های تاریخی گردیده اند، مفهوم اصالت و حفظ آنها در راستای برقراری تعادل میان رویکردهای حفاظت و توسعه مورد توجه واقع شده است. توسعه های جدید به هر میزان که با جوهره و اصالت میراث همخوانی و سازگاری بیشتری داشته باشند در تعادل و یکپارچگی بیشتر با حفاظت خواهند بود و اثر میراثی اصیل تر و منسجم تر می گردد.

Keywords:

محیط های تاریخی , مولفه های هویتی , مولفه های کالبدی , ثبت میراث