روشی جدید از مهندسی شهرسازی با در نظر گرفتن راهکارهای نظارتی بر پرژه های ساخت وساز

پروژه های ساخت و ساز و همچنین پروژه های جامع و گسترده توسعه املاک و مستغلات به عنوان مسئله ای در رابطه با شبکه های تعاملی پیچیده تحریک شده به واسطه ابزارهای هماهنگی و انگیزش ، رو به تکامل می باشند. تحلیل عمیق شبکه ها از سوی جامعه شناسان در طول چندین سال با موفقیت چشمگیری صورت گرفته است. با مدلسازی شبکه های اجتماعی از طریق روشهای ارائه شده با جبر خطی و محاسبه ماتریس، برخی از پارامترهای عمومی جالب توجه را می توان فرمول بندی نمود که شبکه ها را صرفا براساس ساختارش توصیف می کنند. شبکه های اجتماعی برروی پیشینه شخصیت ها و تعاملات تعیین شده عموما از طریق جامعه شناسی و به ویژه توسط زیرمجموعه ای از وسایل تعاملاتی ، مثلا محدودیت های نرم افزاری برروی پلتفرم های مربوطه، توسعه می یابند. چنین روشهایی در شبکه های تشکیل شده توسط شرکت کنندگان در پروژه های ساخت ساز، مثلا تجارت ها، پیمانکاران فرعی، کارگران، بخشها، گروههای سلسله مراتبی و دیگر طرفین درگیر مستقیما کاربرد دارند. شخصیت های تعمیم یافته نیز برطبق وظایف ومنافع و انگیزه شان تعریف شده اند که تعامل از طریق وابستگی ها و قراردادهای حقوقی و قانونی تعیین می گردد. بازارهای توسعه املاک و مستغلات با این موقعیت تفاوت زیادی ندارند، در این بازارها، بازیگران و قواعد به همین نحو مشخص می شوند. در این تحقیق، تعریف پارامترهای شبکه برای ساختارهای تعاملی پروژه در موقعیت های ساخت و ساز و همچنین توسعه براساس جبر خطی را پیشنهاد وبرای بسط و توسعه پیشین طرح های تعاملی درست حمایت شده ، اینها را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم. به علاوه، پارامترهایی که از قبل وجود داشته، شناسایی و در این دنیای موازی نگاشته شدند تا بدین طریق شناخت و در نتیجه تعریف یک برنامه سازماندهی به عنوان پیش شرط مورد نیاز برای پروژه های آماده، افزایش یابد.

Keywords:

مدیریت ساخت و ساز , شاخص های کلیدی عملکرد , ساختارهای سازمانی , مدیریت پروژه , سیستم های تحویل پروژه